Tabletat e Besimit 28 Dhjetor "Shenjtorët e pafajshëm, shokët e Qengjit"
MEDITIMI I DITS
Ne nuk e dimë se ku dëshiron të na çojë Fëmija hyjnor në këtë tokë dhe nuk duhet të pyesim para se të vijë koha. Siguria jonë është kjo: "Çdo gjë kontribuon në të mirën e atyre që e duan Perëndinë" (Rom 8,28:XNUMX) dhe, për më tepër, që shtigjet e gjurmuara nga Zoti të çojnë përtej kësaj toke. Duke marrë një trup, Krijuesi i njerëzimit na ofron hyjninë e tij. Zoti u bë njeri në mënyrë që njerëzit të bëhen fëmijë të Zotit. "O shkëmbim i mrekullueshëm!" (Liturgji e Krishtlindjes).
Të jesh fëmijë të Zotit do të thotë të lëmë veten të udhëhequr nga dora e Zotit, të bëjmë vullnetin e Zotit dhe jo vullnetin tonë, të vendosim të gjitha shqetësimet tona dhe gjithë shpresën tonë në dorën e Zotit, duke mos u shqetësuar më për veten ose të ardhmen tonë. Mbi këtë bazë qëndron liria dhe gëzimi i fëmijës së Zotit ...
Zoti u bë njeri në mënyrë që të mund të merrnim pjesë në jetën e tij ... Natyra njerëzore që Krishti mori përsipër i bëri të mundura vuajtjet dhe vdekjen e tij ... Çdo njeri duhet të vuajë dhe të vdesë; megjithatë, nëse ai është një anëtar i gjallë i trupit të Krishtit, vuajtja dhe vdekja e tij marrin një forcë shëlbuese përmes hyjnisë së atij që është koka e tij ... Në natën e mëkatit ylli i Betlehemit shkëlqen. Dhe hija e kryqit zbret mbi dritën e ndritshme që rrjedh nga krevati. Drita shuhet në errësirën e së Premtes së Madhe, por një diell hiri lind, edhe më i ndritshëm, në mëngjesin e ringjalljes. Nga kryqi dhe vuajtjet kalon shtegu i Birit të Zotit të bërë mish, deri në lavdinë e ringjalljes. Për të arritur lavdinë e ringjalljes së bashku me Birin e njeriut, për secilin prej nesh dhe për mbarë njerëzimin, rruga kalon përmes vuajtjeve dhe vdekjes.
GIACULATORIA E DITS
Ejani, Zot Jezus.
Lutja e ditës
O Fjala e shfarosur në Mishërimin, më shumë e shfarosur akoma në Eukaristi,
ju adhurojmë nën vello që fshehin hyjninë tuaj
dhe njerëzimi juaj në Sacramento të adhurueshëm.
Në këtë gjendje, pra, dashuria juaj ju ka zvogëluar!
Sakrifica e përhershme, viktima e ngulitur vazhdimisht për ne,
Pritëse e lavdërimeve, falënderimeve, përhapjes!
Jezusi ndërmjetësi ynë, shoqëruesi besnik, miku i ëmbël,
mjek bamirës, ngushëllues i tenderit, bukë e gjallë nga parajsa,
ushqim i shpirtrave. Ju jeni gjithçka për fëmijët tuaj!
Sidoqoftë, për shumë dashuri, shumë korrespondojnë vetëm me blasfemi
dhe me përdhosjet; shumë me indiferentizëm dhe vakët,
shumë pak me mirënjohje dhe dashuri.
Falni, o Jezus, për ata që ju fyen!
Falje për një mori indiferente dhe mosmirënjohëse!
Ata gjithashtu falin për mospërputhjen, papërsosmërinë,
dobësia e atyre që ju duan!
Si dashuria e tyre, megjithëse e zgjuar, dhe e ndez atë më shumë çdo ditë;
ndriçoni shpirtrat që nuk ju njohin dhe zbusin ngurtësinë e zemrave
që ju rezistojnë. Bëni veten të dashur në tokë, o Zot i fshehur;
le të shihet dhe të zotërohet në Parajsë! Amen.