Kur Zoti ju dërgon në një drejtim të papritur

Ajo që ndodh në jetë nuk është gjithmonë e rregullt ose e parashikueshme. Këtu janë disa ide për të gjetur paqen mes konfuzionit.

Kthesa dhe kthesa të papritura
Unë eca përgjatë trotuarit që skajon anën perëndimore të Parkut Qendror këtë mëngjes duke mrekulluar me gjeometrinë e tij: gurët gjashtëkëndësh poshtë këmbëve të mia kufizoheshin nga tulla si parket, me një mur të hollë prej guri që kalonte krahas. Përtej murit shtrihej vetë parku, ku degë delikate të pemëve të zhveshura ndërthuren në qiellin blu dhe një zhurmë e çrregullt e harabelave të shtëpisë doli nga tentakulat e yewit.

Kontrasti midis trotuarit të drejtë, të rregullt, të bërë nga njeriu dhe një bollëk të ngatërruar e vorbull të natyrës, përtej kufirit të saj, më bëri të mendoj për ndryshimet midis krijimit të Zotit dhe asaj të njeriut.

Bota përmban shembuj të panumërt të qarqeve të bëra nga Zoti: hëna, kërthizat, rrushi, pika uji dhe qendra e luleve. Trekëndëshat vërehen gjithashtu lehtësisht. Ka hundë dhe veshë mace kotele, halore, maja mali, gjethe agave dhe delta e lumit.

Por, çfarë lidhje me atë formë më të zakonshme në botën e bërë nga njeriu, drejtkëndëshin? Kam kërkuar trurin tim për homologë natyralë, dhe megjithëse kam menduar dhe menduar se kisha vetëm dy: dhëmbë dhe kristale kripe. Kjo më befasoi. A preferojmë drejtkëndëshat thjesht sepse është më lehtë të planifikosh dhe ndërtosh me blloqe dhe vija të drejta? Apo ka të bëjë diçka me mënyrën se si njerëzit priren të supozojnë se jeta duhet të jetë lineare? Nuk e di.

Ekziston një thënie që Zoti shkruan direkt me rreshta të shtrembër. Ndërsa shikoj bukurinë e një peme në dimër, me degët, degët dhe degëzat e saj që arrijnë në qiell në një model në dukje konfuze, por të planifikuar qartë, unë mund të kuptoj diçka nga ajo që do të thotë.

Plani i Zotit nuk është gjithmonë i rregulluar dhe i parashikueshëm në mënyrën që unë dua të jetë. Ka ndryshime në jetën time që nuk mund t’i parashikoj ose t’i parashikoj. Kjo nuk do të thotë që degëzimi në drejtime të papritura është i gabuar ose i gabuar. E gjitha që do të thotë është se në çdo vend të ri që unë jam, unë duhet të vazhdoj të rritem, të ngrihem lart, të jetoj për dhe me Zotin.