Reflektoni sot për ata që i njihni në jetë dhe kërkoni praninë e Zotit te të gjithë

“A nuk është ai marangozi, bir i Marisë dhe vëllai i Jakobit, Jozefit, Judës dhe Simonit? A nuk janë motrat tuaja këtu me ne? “Dhe ata u fyen kundër tij. Marku 6: 3

Pasi udhëtoi nëpër fshat duke bërë mrekulli, duke mësuar turmat dhe duke fituar shumë ndjekës, Jezusi u kthye në Nazaret ku u rrit. Ndoshta dishepujt e tij ishin të entuziazmuar që u kthyen me Jezusin në vendin e tij të lindjes duke menduar se vetë qytetarët e tij do të ishin të kënaqur ta shihnin Jezusin përsëri për shkak të shumë historive të mrekullive dhe mësimeve të tij autoritare. Por së shpejti dishepujt do të kishin një surprizë të bukur.

Pasi mbërriti në Nazaret, Jezusi hyri në sinagogë për të dhënë mësim dhe dha mësim me një autoritet dhe mençuri që i hutoi banorët e zonës. Ata i thanë njëri-tjetrit: "Ku i mori ky njeri të gjitha këto? Çfarë lloj mençurie i është dhënë? "Ata ishin të hutuar sepse e njihnin Jezusin. Ai ishte marangozi vendas i cili punoi për vite me babanë e tij që ishte një marangoz. Ai ishte djali i Marisë dhe ata i njihnin të afërmit e tjerë me emër.

Vështirësia kryesore që hasën qytetarët e Jezusit ishte familjarizimi i tyre me Jezusin. Ata e njihnin atë. Ata e dinin se ku jetonte ai. Ata e njihnin atë ndërsa ai u rrit. Ata e njihnin familjen e tij. Ata dinin gjithçka për të. Prandaj, ata pyesnin veten se si mund të ishte diçka e veçantë. Si mund të mësonte ai tani me autoritet? Si mund të bënte ai mrekulli tani? Pra, ata u shtangën dhe e lanë atë habi të kthehej në dyshim, gjykim dhe kritikë.

Vetë tundimi është diçka me të cilën të gjithë merremi më shumë sesa mund ta kuptojmë. Shpesh është më lehtë të admirosh një të huaj nga larg sesa atë që e njohim mirë. Kur dëgjojmë për herë të parë për dikë që bën diçka të admirueshme, është e lehtë të bashkohesh me këtë admirim. Por kur dëgjojmë lajme të mira për dikë që njohim mirë, lehtë mund të tundohemi nga xhelozia ose zilia, të jemi skeptikë dhe madje edhe kritikë. Por e vërteta është se çdo shenjtor ka një familje. Dhe çdo familje ka potencialisht vëllezër dhe motra, kushërinj dhe të afërm të tjerë përmes të cilëve Zoti do të bëjë gjëra të mëdha. Kjo nuk duhet të na befasojë, por duhet të na frymëzojë! Dhe ne duhet të gëzohemi kur ata që janë afër nesh dhe me të cilët jemi njohur përdoren me forcë nga Zoti ynë i mirë.

Reflektoni sot për ata që njihni në jetë, veçanërisht për familjen tuaj. Kontrolloni nëse luftoni apo jo me aftësinë për të parë përtej sipërfaqes dhe pranoni që Zoti banon në të gjithë. Ne duhet vazhdimisht të përpiqemi të zbulojmë praninë e Zotit rreth nesh, veçanërisht në jetën e atyre që i njohim shumë mirë.

Zoti im i gjithëpranishëm, faleminderit për mënyrat e panumërta që je i pranishëm në jetën e atyre që më rrethojnë. Më jep hirin të të shoh dhe të dua në jetën e atyre që janë më afër meje. Kur të zbuloj praninë Tënde të lavdishme në jetën e tyre, më mbushni me mirënjohje të thellë dhe më ndihmoni të njoh dashurinë Tuaj që del nga jeta e tyre. Jezus Unë besoj në ty.