Reflektoni sot për dashurinë e Atit Qiellor

“Shpejt, merrni mantelin më të bukur dhe vishni; vuri një unazë në gisht dhe sandale në këmbë. Merrni viçin e majmur dhe thereni atë. Le të festojmë me një aheng, sepse ky djali im ishte i vdekur dhe është rikthyer në jetë; u humb dhe u gjet. ”Pastaj filloi kremtimi. Lluka 15: 22–24

Në këtë histori familjare të Birit Prostigal, ne shohim guximin tek djali që zgjedh të kthehet tek babai i tij. Dhe kjo është domethënëse edhe nëse djali është kthyer kryesisht nga nevoja e dëshpëruar. Po, ai me përulësi i pranon gabimet e tij dhe i kërkon babait të tij që ta falë dhe trajtojë atë si një nga duart e tij të punësuar. Por është kthyer! Pyetja për t'iu përgjigjur është "Pse?"

Fairshtë e drejtë të thuhet se djali u kthye tek babai i tij, para së gjithash, sepse ai e dinte në zemrën e tij mirësinë e babait të tij. Babai ishte një baba i mirë. Ai kishte treguar dashurinë dhe kujdesin e tij për të birin gjatë gjithë jetës së tij. Dhe edhe nëse djali e refuzoi babanë, nuk e ndryshon faktin që djali gjithmonë e dinte se ai ishte i dashur për të. Ndoshta ai as nuk e kishte kuptuar se sa shumë e kishte arritur atë. Por ishte pikërisht ky realizim i sigurt në zemrën e tij që i dha guximin të kthehej tek babai i tij me shpresë në dashurinë e vazhdueshme të babait të tij.

Kjo zbulon se dashuria e mirëfilltë gjithmonë funksionon. Alwaysshtë gjithmonë efektive. Edhe nëse dikush e refuzon dashurinë e shenjtë që ne ofrojmë, ajo gjithmonë ka një ndikim tek ata. Dashuria e vërtetë e pakushtëzuar është e vështirë të injorohet dhe është e vështirë të largohesh. Djali e ka përmbushur këtë mësim dhe duhet ta bëjmë edhe ne.

Kaloni kohë duke medituar me përkushtim në zemrën e babait. Ne duhet të meditojmë për dhimbjen që ai duhet të ketë ndjerë, por gjithashtu duhet të shikojmë shpresën e vazhdueshme që ai duhet të ketë pasur ndërsa priste kthimin e djalit të tij. Ne duhet të meditojmë për gëzimin e tejmbushur në zemrën e tij kur ai pa djalin e tij që u kthye nga larg. Ajo vrapoi tek ai, e urdhëroi atë të kujdeset për veten e tij dhe bëri një aheng. Këto gjëra janë të gjitha shenja të një dashurie që nuk mund të përmbahen.

Kjo është dashuria që Ati Qiellor ka për secilin prej nesh. Ai nuk është një Zot i zemëruar ose i ashpër. Ai është një Zot që dëshiron të na kthejë dhe të pajtohet me ne. Ai dëshiron të gëzohet ndërsa i drejtohemi Atij për nevojën tonë. Edhe nëse nuk jemi të sigurt, ai është i sigurt për dashurinë e tij, ai është gjithmonë duke pritur për ne dhe thellë në të gjithë ne e dimë atë.

Reflektoni sot mbi rëndësinë e pajtimit me Atin Qiellor. Kreshma është koha ideale për Sakramentin e Pajtimit. Kjo Sakrament është kjo histori. Isshtë historia kur ne shkojmë tek Ati me mëkatin tonë dhe se Ai na dhuron me mëshirën e Tij. Shkuarja në rrëfim mund të jetë e frikshme dhe frikësuese, por nëse hyjmë në atë sakrament me sinqeritet dhe sinqeritet, një surprizë e mrekullueshme na pret. Zoti do të vrapojë drejt nesh, do të heqë barrat tona dhe do t'i vendosë pas nesh. Mos lejoni që kjo Kreshmë të kalojë pa marrë pjesë në këtë dhuratë të mrekullueshme të Sakramentit të Pajtimit.

Baba, shumë keq. Unë u largova nga ti dhe veprova vetëm. Tani është koha të kthehemi te Ti me një zemër të hapur dhe të ndershme. Më jepni guximin që më duhet të përqafoj atë dashuri në Sakramentin e Pajtimit. Faleminderit për dashurinë tuaj të palëkundur dhe të përsosur. Ati në Qiell, Shpirti i Shenjtë dhe Jezusi, Zoti im, kam besim te ti.