Java e Shenjtë: meditimi në të Dielën e Pashkëve

O Zot, ringjallu Zot, dritë e botës, për ty të gjithë nder dhe lavdi! Kjo ditë, kaq e plotë me praninë tuaj, me gëzimin tuaj, me paqen tuaj, është me të vërtetë dita juaj! Sapo u ktheva nga një shëtitje nëpër pyjet e errëta. Ishte e ftohtë dhe me erë, por gjithçka kishte të bënte me ty. Gjithçka: retë, pemët, bari i lagësht, lugina me dritat e saj të largëta, tingulli i erës. Të gjithë po flisnin për ringjalljen tuaj: të gjithë më bënë të vetëdijshëm se gjithçka është me të vërtetë mirë. Në ju të gjithë është krijuar e mirë dhe nga ju e gjithë krijimi përtërihet dhe sillet në një lavdi edhe më të madhe se ajo që zotëronte në fillim. Duke ecur në errësirën e pyjeve në fund të kësaj dite plot gëzim intim, ju dëgjova duke thirrur me emrin Mari Magdalenën dhe nga bregu i liqenit ju dëgjova duke u bërtitur miqve tuaj për të hedhur rrjetat. Unë gjithashtu pashë që hynit në sallë me derën e kyçur ku ishin mbledhur dishepujt tuaj plot frikë. Të pashë të dukesh në mal si dhe përreth fshatit. Sa intime janë në të vërtetë këto ngjarje: ato janë si favore të veçanta që u bëhen miqve të dashur. Ata nuk u bënë për të bërë përshtypje ose për të mbingarkuar askënd, por thjesht për të treguar që dashuria juaj është më e fortë se vdekja. O Zot, tani e di që është në heshtje, në një moment të qetë, në një cep të harruar që do të më takosh, do të më thirrësh në emër dhe do të thuash një fjalë paqeje. Inshtë në orën e një qetësie më të madhe që ju të bëheni Zoti i ringjallur për mua. O Zot, unë jam shumë mirënjohës për gjithçka që më ke dhënë gjatë javës së kaluar! Qëndro me mua në ditët në vijim. Bekoni të gjithë ata që vuajnë në këtë botë dhe i jepni paqe popullit tuaj, të cilin aq shumë i deshët sa dha jetën tuaj për ta. Amen