Solemniteti i Shën Pjetrit dhe i Palit

"Dhe kështu po të them se ti je Pjetri dhe mbi këtë shkëmb unë do të ndërtoj Kishën time dhe portat e botës së poshtme nuk do të mbizotërojnë kundër saj". Mateu 16:18

Kisha, gjatë shekujve, është urryer, keqkuptuar, shpifur, tallur dhe madje është sulmuar. Megjithëse përqeshja dhe fyerja nganjëherë burojnë nga mëkatet personale të anëtarëve të saj, shumë shpesh Kisha ka qenë dhe vazhdon të persekutohet sepse na është dhënë misioni të shpallim qartë, me dhembshuri, në mënyrë të vendosur dhe me autoritet, me zërin e vetë Krishtit , e vërteta që çliron dhe i bën të gjithë njerëzit të lirë të jetojnë në unitet si fëmijë të Zotit.

Ironikisht, dhe fatkeqësisht, ka shumë në këtë botë që refuzojnë të pranojnë të Vërtetën. Ka shumë që në vend të kësaj rriten në zemërim dhe hidhërim ndërsa Kisha jeton misionin e saj hyjnor.

Cili është ky mision hyjnor i Kishës? Misioni i tij është të mësojë me qartësi dhe autoritet, të përhapë hirin dhe mëshirën e Zotit në sakramente dhe të pastorizojë popullin e Zotit në mënyrë që t'i çojë ata në Parajsë. Godshtë Zoti që i dha Kishës këtë mision dhe Zoti që lejon Kishën dhe shërbëtorët e saj ta kryejnë atë me guxim, guxim dhe besnikëri.

Solemniteti i sotëm është një rast shumë i përshtatshëm për të reflektuar mbi këtë mision të shenjtë. Shenjtorët Pjetër dhe Pal nuk janë vetëm dy nga shembujt më të mirë të misionit të Kishës, por ata janë gjithashtu vetë themeli mbi të cilin Krishti vendosi këtë mision.

Në radhë të parë, vetë Jezusi në Ungjillin e sotëm i tha Pjetrit: “Dhe kështu unë po të them se ti je Pjetri, dhe mbi këtë shkëmb unë do të ndërtoj Kishën time dhe dyert e botës së poshtme nuk do të mbizotërojnë kundër saj. Unë do t'ju jap çelësat e Mbretërisë së Qiellit. Çfarëdo që të lidhni në tokë do të jetë e lidhur në Qiell; gjithçka që humbni në tokë do të shpërbëhet në parajsë. "

Në këtë fragment të Ungjillit, "çelësat e mbretërisë së qiellit" i janë dhënë papës së parë të Kishës. Shën Pjetri, ai që i është besuar autoriteti hyjnor i Kishës në Tokë, ka autoritetin të na mësojë gjithçka që duhet të dimë për të arritur në Parajsë. Isshtë e qartë që nga ditët e para të Kishës se Pjetri i kaloi këto "Çelësat e Mbretërisë", këtë "aftësi për të lidhur dhe humbur në mënyrë autoritare", këtë dhuratë hyjnore që sot quhet pagabueshmëri, për pasardhësin e tij, dhe ai për pasardhësin e tij etj. deri me sot.

Ka shumë që janë të zemëruar me Kishën sepse kanë shpallur të vërtetën çliruese të Ungjillit në një mënyrë të qartë, të sigurt dhe autoritare. Kjo është veçanërisht e vërtetë në fushën e moralit. Shpesh, kur këto të vërteta proklamohen, Kisha sulmohet dhe thirret të gjitha llojet e emrave shpifës në libër.

Arsyeja kryesore që kjo është kaq e trishtuar nuk është aq shumë sa Kisha sulmohet, Krishti gjithmonë do të na japë hirin që na duhet për të duruar persekutimin. Arsyeja kryesore që është kaq e trishtueshme është se shumë shpesh ata që janë më të zemëruar janë, në fakt, ata që duhet të dinë më shumë për të vërtetën çliruese. Gjithkush ka nevojë për lirinë që vjen vetëm në Krishtin Jezus dhe të vërtetën e ungjillit të plotë dhe të pandryshuar që ai tashmë na e ka besuar në Shkrimet dhe që vazhdon të na sqarojë përmes Pjetrit në personin e Papës. Për më tepër, Ungjilli nuk ndryshon kurrë, e vetmja gjë që ndryshimi është kuptimi ynë gjithnjë e më i thellë dhe më i qartë i këtij Ungjilli. Faleminderit Zotit për Pjetrin dhe për të gjithë pasardhësit e tij që i shërbejnë Kishës në këtë rol thelbësor.

Shën Pali, apostulli tjetër që ne nderojmë sot, nuk iu besua vetë çelësat e Pjetrit, por u thirr nga Krishti dhe u forcua me shugurimin e tij për të qenë një apostull i johebrenjve. Shën Pali, me shumë guxim, udhëtoi nëpër Mesdhe për t'i sjellë mesazhin të gjithëve që takoi. Në leximin e dytë të sotëm, Shën Pali tha për udhëtimet e tij: "Zoti ishte afër meje dhe më dha forcë, në mënyrë që përmes meje shpallja të përfundonte dhe të gjithë Johebrenjtë të mund të dëgjonin" Ungjillin. Dhe megjithëse ai ka vuajtur, rrahur, burgosur, tallur, keqkuptuar dhe urrejtur nga shumë, ai ka qenë gjithashtu një instrument i lirisë së vërtetë për shumë. Shumë njerëz iu përgjigjën fjalëve dhe shembullit të tij duke i dhënë jetën e tyre rrënjësisht Krishtit. Ne i detyrohemi krijimit të shumë bashkësive të reja të krishtere përpjekjeve të palodhura të Shën Palit. Përballë kundërshtimit botëror, Pali tha në letrën e sotme: «Unë u shpëtova nga goja e luanit. Zoti do të më shpëtojë nga të gjitha kërcënimet e liga dhe do të më sjellë në siguri në mbretërinë e tij qiellore ".

Të dy Shën Pali dhe Shën Pjetri paguanin për besnikërinë e tyre ndaj misioneve të tyre me jetën e tyre. Leximi i parë fliste për burgosjen e Pjetrit; letrat zbulojnë vështirësitë e Palit. Përfundimisht, ata të dy u bënë dëshmorë. Martirizimi nuk është një gjë e keqe nëse është Ungjilli për të cilin ju martirizoheni.

Jezusi thotë në Ungjill: "Mos kini frikë nga ai që mund të lidhë dorën dhe këmbën tuaj, përkundrazi kini frikë nga ai që mund t'ju hedhë në Gehena". Dhe i vetmi që mund të të hedhë në Gehena është vetvetja për shkak të zgjedhjeve falas që bën. Gjithçka që duhet të kemi frikë në fund të fundit është të tërhiqemi nga e vërteta e ungjillit në fjalët dhe veprimet tona.

E vërteta duhet të proklamohet me dashuri dhe dhembshuri; por dashuria nuk është dashuri e as dhembshuri e dhembshur nëse e vërteta e jetës së besimit dhe moralit nuk është e pranishme.

Në këtë festë të Shenjtërve Pjetrit dhe Palit, le të na japë Krishti të gjithëve ne dhe të gjithë Kishës guximin, bamirësinë dhe mençurinë që na duhet për të vazhduar të jemi mjetet që çlirojnë botën.

Zot, unë të falënderoj për dhuratën e Kishës tënde dhe Ungjillin çlirimtar që predikon. Më ndihmoni të jem gjithnjë besnik ndaj të vërtetave që proklamoni përmes Kishës suaj. Dhe më ndihmo të jem një instrument i kësaj të vërtete për të gjithë ata që kanë nevojë për të. Jezus Unë besoj në ty.