Peticion për Virgjëreshën e tre burimeve për të kërkuar një hir

Më e Shenjta Virgjëreshë e Zbulesës, të cilët janë në Trininë Hyjnore, ju lutem vetveten

kthehu tek ne, vështrimi yt i mëshirshëm dhe dashamirës. Oh Maria! Ju që jeni i fuqishmi ynë

avokoni para Zotit, të cilët me këtë tokë mëkati marrin hire dhe mrekulli për shndërrimin e

mosbesimtarë dhe mëkatarë, le të marrim nga Biri juaj Jezus me shpëtimin e shpirtit, madje edhe atë

shëndet i përsosur i trupit dhe hiret që na duhen.

Jepjani Kishës dhe Kryetarit të saj, Papafit Romak, gëzimin e shikimit të shndërrimit të

armiqtë e tij, përhapja e Mbretërisë së Zotit mbi tërë tokën, uniteti i besimtarëve në Krishtin, paqja

të kombeve, në mënyrë që ne të mund të duam më mirë dhe t'ju shërbejmë në këtë jetë dhe meritojmë të vijë

ditë për t'ju parë dhe falënderuar përjetësisht në Parajsë.

Amen.

Shfaqjet e Tre Burimeve
Bruno Cornacchiola lindi në Romë më 9 maj 1913. Familja e tij, e përbërë nga prindër dhe pesë fëmijë, ishte shumë e varfër, materialisht dhe shpirtërisht. Babai, shpesh i dehur, interesohej pak për fëmijët e tij dhe shpërdoronte paratë në tavernë; nëna, duke dashur të mendonte për të mbështetur familjen, u ngacmua nga puna dhe u kujdes shumë pak për fëmijët e saj.

Në moshën katërmbëdhjetë vjeç Bruno u largua nga shtëpia dhe jetoi - deri në kohën e shërbimit të tij ushtarak - si një endacak, i braktisur në vetvete, në trotuare dhe në zonat më të dobëta të margjinalizimit të Romës.

Në vitin 1936, pas shërbimit të tij ushtarak, Bruno u martua me Iolanda Lo Gatto. Vajza e parë ishte Isola, e dyta Carlo, e treta Gianfranco; pas konvertimit të tij ai pati një djalë tjetër.

Ai mori pjesë si vullnetar në një moshë shumë të re në luftën Spanjolle, duke luftuar në anën e marksistëve. Atje ai kishte takuar një Protestant Gjerman i cili i kishte rrënjosur një urrejtje të egër për Papën dhe Katolicizmin. Kështu, në vitin 1938, ndërsa ishte në Toledo, ai bleu një kamë dhe të gdhendur në teh: "Për vdekje Papa!". Në vitin 1939, pas luftës, Bruno u kthye në Romë dhe mori një punë si kontrollues në ndërmarrjen e tramvajit. Ai u bashkua me Partinë e Veprimit dhe Baptistët, dhe më vonë u bashkua me "Adventistët e Ditës së Shtatë". Midis Adventistëve, Bruno u bë drejtor i rinisë misionare Adventiste të Romës dhe Lazios dhe u shqua për përkushtimin dhe entuziazmin e tij kundër Kishës, Virgjëreshës, Papës.

Përkundër të gjitha përpjekjeve të bëra nga gruaja e tij për ta kthyer në besim (për ta kënaqur atë ai pranoi të bënte nëntë të Premtat e Zemrës së Shenjtë), për shumë vite ai bëri gjithçka për ta larguar Iolandën nga katolicizmi, duke arritur deri aty sa të vërë flakën të gjithë imazhet e shenjtorëve dhe madje edhe kryqëzimi i nuses së tij. Më në fund Iolanda, për dashurinë e burrit të saj, u detyrua të tërhiqej nga Kisha.

Më 12 Prill 1947 ai ishte protagonist i shfaqjeve të Tre Burimeve. Që nga ajo kohë, shikuesi kaloi tërë jetën e tij duke mbrojtur Eukaristinë, Konceptimin e Papërlyer dhe Papën.Më vonë ai themeloi një vepër kateketike, SACRI (Schiere Arditi di Cristo Re Immortale). Ai dha leksione të panumërta nga Kanadaja në Australi, duke treguar historinë e konvertimit të tij. Ky angazhim i tij i dha atij mundësinë për të takuar papë të ndryshëm: Pius XII, Gjon XXIII, Paul VI dhe Gjon Pal II.

Bruno Cornacchiola vdiq më 22 qershor 2001, Festa e Zemrës së Shenjtë të Jezusit.

Bruno Cornacchiola dëshmoi se Virgjëresha në shfaqjen e parë i tha: «Unë jam ajo që është në Trininë hyjnore. Unë jam Virgjëresha e Zbulesës. Ju më përndjekni, mjafton! Hyrja përsëri në Delen e Shenjtë, Oborrin Qiellor në tokë. Betimi i Zotit është dhe mbetet i pandryshueshëm: nëntë të Premten e Zemrës së Shenjtë që bëtë, të shtyrë me dashuri nga gruaja juaj besnike, para se të hyni në rrugën e gënjeshtrës, ju shpëtuan! »".