Ungjilli i sotëm 11 Mars 2023 me koment

Nga Ungjilli i Jezu Krishtit sipas Mateut 20,17-28.
Në atë kohë, ndërsa po ngjitej në Jeruzalem, Jezusi i mori mënjanë të Dymbëdhjetët dhe gjatë rrugës që u tha atyre:
"Këtu po ngjitemi në Jeruzalem dhe Biri i njeriut do t'u dorëzohet krerëve të priftërinjve dhe skribëve, të cilët do ta dënojnë me vdekje
dhe ata do t'ua dorëzojnë paganëve për t'u tallur, përhumbur e kryqëzuar; por ditën e tretë ai do të ngrihet përsëri ".
Atëherë nëna e bijve të Zebedeut iu afrua bashkë me bijtë e tij dhe u përkul për të pyetur diçka.
Ai i tha asaj: "Whatfarë dëshiron?" Ai u përgjigj: "U thuaj këtyre fëmijëve të mi që të ulen një në të djathtë dhe një në të majtë në mbretërinë tënde".
Jezusi u përgjigj: «Ju nuk e dini se çfarë po kërkoni. A mund të pini gotën që unë jam gati të pi? » Ata i thonë: "Ne mundemi".
Dhe ai shtoi: "Do të pish gotën time; por nuk është për mua të lejoj që të ulesh në të djathtën time ose në të majtë, por është për ata për të cilët është përgatitur nga Ati im ».
Dhjetë të tjerët, kur e dëgjuan këtë, u indinjuan me dy vëllezërit;
por Jezusi, duke i thirrur ata vetë, tha: «Udhëheqësit e kombeve, ju e dini atë, sundojnë mbi ta dhe të mëdhenjtë ushtrojnë fuqi mbi ta.
Jo ashtu do të duhet të jetë mes jush; por kush dëshiron të bëhet i madh midis jush, do ta bëjë veten shërbëtorin tuaj,
dhe kushdo që dëshiron të jetë i pari midis jush, do të bëhet skllavi juaj;
ashtu si Biri i njeriut, i cili nuk erdhi për t'u shërbyer, por për të shërbyer dhe dhënë jetën e tij si shpërblim për shumë ».

Shën Theodore Studita (759-826)
murg në Kostandinopojë

Katekeza 1
Shërbej dhe bëhu i pëlqyeshëm për Zotin
Roleshtë roli ynë dhe një detyrim për ne që t'ju bëjmë, sipas forcës sonë, objektin e çdo mendimi tonë, të gjithë zellit tonë, të çdo kujdesi, me fjalë dhe veprim, me paralajmërime, inkurajim, nxitje , nxitje, (...) në mënyrë që në këtë mënyrë të mund t'ju vendosim në ritmin e vullnetit hyjnor dhe t'ju drejtojmë drejt fundit që na është propozuar: të jemi të këndshëm për Perëndinë. (...)

Ai që është i pavdekshëm ka derdhur spontanisht gjakun e tij; ai u lidh nga ushtarët, ai që krijoi ushtrinë e engjëjve; dhe ai u tërhoq para drejtësisë, ai që duhet të gjykojë të gjallët dhe të vdekurit (krh. Ac 10,42; 2 Tim 4,1); e Vërteta u vu para dëshmive të rreme, u shpif, u godit, u mbulua me pështymë, e pezulluar në dru të kryqit; Zoti i lavdisë (krh. 1 Co 2,8) pësoi të gjitha zemërimet dhe të gjitha vuajtjet pa pasur nevojë për prova. Si mund të ndodhte nëse, edhe si njeri ai ishte pa mëkat, përkundrazi, ai na rrëmbeu nga tirania e mëkatit, për të cilën vdekja kishte hyrë në botë dhe kishte marrë përsipër me mashtrimin e babait tonë të parë?

Pra, nëse ne i nënshtrohemi disa provave, nuk ka asgjë për t'u habitur, pasi kjo është gjendja jonë (...). Edhe ne duhet të zemërohemi, tundohemi dhe vuajmë për shkak të vullnetit tonë. Sipas përcaktimit të baballarëve, ekziston një derdhje gjaku; pasi ky është një murg; kështu që ne duhet të pushtojmë mbretërinë e parajsës duke imituar Zotin në jetë. (...) Përkushtohuni me zell në shërbimin tuaj, mendimi juaj i vetëm, larg se të jeni skllevër për njerëzit, ju i shërbeni Perëndisë.