Ungjilli i sotëm 23 dhjetor 2020 me fjalët e Papa Françeskut

LEXIMI I DITS
Nga libri i profetit Malaki
Ml 3,1-4.23-24

Kështu thotë Zoti: «Ja, unë do të dërgoj lajmëtarin tim për të përgatitur rrugën para meje dhe menjëherë Zoti, që ju kërkoni do të hyjë në tempullin e tij; dhe engjëlli i besëlidhjes, për të cilin ju dëshironi, këtu do të vijë, thotë Zoti i ushtrive. Kush do ta mbajë ditën e ardhjes së tij? Kush do t'i rezistojë pamjes së saj? Ai është si zjarri i shkrirësit dhe si gënjeshtra e pastruesve. Ai do të ulet për të shkrirë dhe pastruar argjendin; ai do të pastrojë bijtë e Levit dhe do t'i rafinojë si ari dhe argjendi, në mënyrë që ata të mund t'i ofrojnë Zotit një ofertë të drejtë. Atëherë oferta e Judës dhe e Jeruzalemit do të jetë e këndshme për Zotin si në ditët e lashta, ashtu si në vitet e kaluara. Vini re, unë do ta dërgoj profetin Elia para se të vijë dita e madhe dhe e tmerrshme e Zotit: ai do të kthejë zemrat e etërve te fëmijët dhe zemrat e fëmijëve te etërit, kështu që kur të vij unë të mos godas toka me shfarosjen ".

Ungjilli i ditës
Nga Ungjilli sipas Llukës
Lk 1,57: 66-XNUMX

Në ato ditë, ishte koha që Elizabeta të lindte dhe ajo lindi një djalë. Fqinjët dhe të afërmit e saj dëgjuan që Zoti kishte shfaqur mëshirën e tij të madhe dhe ata u gëzuan me të. Tetë ditë më vonë ata erdhën për ta rrethprerë fëmijën dhe donin ta thërrisnin me emrin e babait të tij, Zakaria. Por nëna e tij ndërhyri: "Jo, do të quhet Giovanni". Ata i thanë asaj: "Nuk ka asnjë prej farefisit tënd me atë emër". Pastaj i tundën me kokë babait të tij se çfarë donte të quhej. Ai kërkoi një tablet dhe shkruajti: "Gjoni është emri i tij". Të gjithë u habitën. Në çast iu hap goja dhe iu zgjidh gjuha, dhe ai foli duke bekuar Perëndinë, të gjithë fqinjët e tyre u mbushën me frikë dhe u folën për të gjitha këto gjëra në të gjithë krahinën malore të Judesë.
Të gjithë ata që i dëgjuan i mbajtën ato në zemrat e tyre, duke thënë: "Çfarë do të jetë ky fëmijë?"
Dhe me të vërtetë dora e Zotit ishte me të.

FJALT E ATATS S H SHENJT
E gjithë ngjarja e lindjes së Gjon Pagëzorit është e rrethuar nga një ndjenjë e gëzueshme e çudisë, befasisë dhe mirënjohjes. Mahnitje, befasi, mirënjohje. Njerëzit janë mbërthyer nga një frikë e shenjtë ndaj Zotit "dhe të gjitha këto gjëra u folën në të gjithë rajonin malor të Judesë" (v. 65). Vëllezër dhe motra, njerëzit besnikë ndiejnë që diçka e madhe ka ndodhur, edhe nëse është e përulur dhe e fshehur, dhe pyesin veten: "Çfarë do të jetë ky fëmijë ndonjëherë?". Le të pyesim veten, secili prej nesh, në një provë të ndërgjegjes: Si është besimi im? A është e gëzueshme? A është e hapur për surprizat e Zotit? Sepse Zoti është Zoti i të papriturave. A e kam "shijuar" në shpirtin tim atë ndjenjë çudie që jep prania e Zotit, atë ndjenjë mirënjohjeje? (Angelus, 24 qershor 2018)