Ungjilli i sotëm 28 nëntor 2020 me fjalët e Papa Françeskut

LEXIMI I DITS
Nga libri i Apokalipsit të Shën Gjonit Apostullit
Zbulesa 22,1: 7-XNUMX

Engjëlli i Zotit më tregoi, Gjoni, një lumë me ujë të gjallë, i pastër si kristali, që dilte nga froni i Zotit dhe Qengjit. Në mes të sheshit të qytetit dhe në të dy anët e lumit, ekziston një pemë e jetës e cila jep fruta dymbëdhjetë herë në vit, duke dhënë fryte çdo muaj; gjethet e pemës shërbejnë për të shëruar kombet.

Dhe nuk do të ketë më mallkim.
Në qytet do të jetë froni i Zotit dhe i Qengjit:
shërbëtorët e tij do ta adhurojnë;
ata do ta shohin fytyrën e tij
dhe ata do ta mbajnë emrin e tij në ballë.
Nuk do të ketë më natë,
dhe ata nuk do të kenë më nevojë
të dritës së një llambë ose të dritës së diellit,
sepse Zoti Perëndi do t'i ndriçojë ata.
Dhe ata do të mbretërojnë përgjithmonë dhe përgjithmonë.

Dhe ai më tha: «Këto fjalë janë të sigurta dhe të vërteta. Zoti, Zoti që frymëzon profetët, ka dërguar engjëllin e tij për t'u treguar shërbëtorëve të tij gjërat që do të ndodhin së shpejti. Ja, po vij së shpejti. Lum ai që mban fjalët profetike të këtij libri ».

Ungjilli i ditës
Nga Ungjilli sipas Llukës
Lk 21,34: 36-XNUMX

Në atë kohë, Jezui u tha dishepujve të tij:

«Kini kujdes me veten tuaj, që zemrat tuaja të mos rëndohen në shpërndarje, dehje dhe shqetësime të jetës dhe që ajo ditë të mos ju bie papritur; në fakt, si një lak do të bjerë mbi të gjithë ata që jetojnë në faqen e gjithë tokës.

Qëndroni zgjuar në çdo kohë duke u lutur, në mënyrë që të keni forcën të shpëtoni nga gjithçka që do të ndodhë dhe të paraqiteni para Birit të njeriut ».

FJALT E ATATS S H SHENJT
Qëndroni zgjuar dhe lutuni. Gjumi i brendshëm lind nga kthimi gjithnjë i vetvetes dhe të ngecurit në mbylljen e jetës së dikujt me problemet, gëzimet dhe hidhërimet e saj, por gjithmonë duke u kthyer nga vetja. Dhe kjo goma, kjo çarë, kjo mbyllet për të shpresuar. Këtu qëndron rrënja e mpirjes dhe përtacisë për të cilën flet Ungjilli. Ardhja na fton në një angazhim vigjilence duke kërkuar jashtë vetes, duke zgjeruar mendjet dhe zemrat tona për t'u hapur ndaj nevojave të njerëzve, vëllezërve, ndaj dëshirës për një botë të re. Theshtë dëshira e kaq shumë popujve të torturuar nga uria, padrejtësia, lufta; është dëshira e të varfërve, të dobëve, të braktisurve. Kjo kohë është e përshtatshme për të hapur zemrat tona, për t'i bërë vetes pyetje konkrete se si dhe për kë kalojmë jetën tonë. (Angelus, 2 dhjetor 2018)