Посветеност на денот: перфиден пријател на мојата сопствена убов

Тој е злобен пријател. Никој не може да ни забрани регулирана loveубов кон себе, што нè поттикнува да го сакаме животот и да се украсуваме со доблести; но само selfубието е нерегулирано и станува себично кога тоа нè тера да мислиме само на себе, не сакаме само нас и копнееме другите да се интересираат за нас. Ако зборуваме, сакаме да бидеме слушнати; ако страдаме, жали се; ако работиме, пофали нè; не сакаме да одолееме, да не противречиме, да не се гадиме. Во ова огледало не се препознавате?

Неправилности на само ofубието. Колку дефекти произлегуваат од овој порок! За најмал изговор, еден станува рамнодушен, се крева против другите и ги тера да ја поднесат тежината на неговото лошо расположение! Каде произлегуваат каприците, нетрпеливостите, незадоволствата, аверзиите? Од -убов кон себе. Од каде потекнува меланхолијата, недовербата, очајот? Од -убов кон себе. Од каде мрмори вознемиреноста? Од -убов кон себе. Ако го освоевме, колку помалку штета би направиле!

Тоа го расипува направеното добро. Отровот на само -убие за тоа колку добри дела ни го крадат заслугата! Суетата, самозадоволството, природното задоволство што се бара таму, ја киднапираат заслугата, целосно или делумно. Колку молитви, милостиња, причести, жртви, ќе останат бесплодни, бидејќи тие потекнуваат или се придружени со само -убие! Каде и да се меша, плен и расипува! Нема да вложиш максимални напори да го избркаш? Нема да го задржиш за свој непријател?

ПРАКТИКА - Loveубете го своето добро редовно, т.е. како што сака Господ и сè додека тоа не им штети на правата на ближниот.