Денешната посветеност: присуството на Бога на Небото, нашата надеж

16 септември

ТОА СИ СИ СВЕТИ

1. Присуството на Бога Дека тој е насекаде, разум, срце, вера кажи ми. Во полињата, во планините, во морињата, во длабочините на атомот како и во вселената, Тој е насекаде. Те молам, слушај ме; го навредувам, ме гледа; бегам од него, тој ме следи; ако се кријам, Бог ме опкружува. Ги знае моите искушенија штом ме нападнат, ги дозволува моите неволји, ми дава сè што имам, секој миг; мојот живот и мојата смрт зависат од него.Каква слатка и страшна мисла!

2. Бог е на небото. Бог е универзален цар на небото и земјата; но тука стои како непознато; окото не Го гледа; овде долу добива толку малку почит поради неговото височество, што за малку ќе се каже дека го нема. Небо, тука е престолот на неговото царство каде што ја покажува сета своја величественост; тоа е таму каде што благословува толку многу ангели, архангели и избрани души; тоа е таму каде што непрестајното се издига кон Него! песна на благодарност и љубов; таму те вика. И дали го слушаш Него? Дали му се покоруваш?

3. Надеж од рајот. Колку надеж влеваат овие зборови „Бог ги става во твојата уста; Царството Божјо е вашата татковина, дестинација на вашето патување. Овде долу имаме само ехо од неговите хармонии, одраз на неговата светлина, некоја капка од парфемите на Рајот. Ако се бориш, ако страдаш, ако сакаш; Бог кој е на небото те очекува како Татко во Неговите прегратки; навистина, тој ќе биде твое наследство. Боже мој, ќе можам ли да те видам на Рајот? ... Колку сакам! Направете ме достоен.