Денешна посветеност: Свети Леополд Мандиќ, Светиот исповедник

30 јули

САН ЛЕОПОЛДО МАНДИК

Кастелово ди Катаро (Хрватска), 12 мај 1866 година - Падова, 30 јули 1942 година

Роден на 12 година во Кастелнуво, во јужна Далмација, на шеснаесет години се приклучи на Капучините во Венеција. Мал по раст, свиткан и нездрав, тој е еден од најновите светци на Католичката црква. Придружуван меѓу Капучините, соработува во обединување со Православната црква. Сепак, неговата желба не е исполнета, затоа што во манастирите каде што му е доделен други работи му се доверени. Тој се посвети пред сè на министерството за исповед и особено на исповедувањето на другите свештеници. Од 1866 година тој ја извршува оваа задача во Падова. Се цени за неговата извонредна благост. Неговата здравствена состојба постепено се влошува, но колку што е можно, тој не престанува да се ослободува во името на Бога и да им обраќа зборови на охрабрување за оние што му приоѓаат. Починал на 1906 јули 30 година. Неговиот гроб, отворен по дваесет и четири години, го открива неговото целосно недопрено тело. Пол VI го победил во 1942 година. Конечно, Јован Павле Втори го канонизирал во 1976 година. (Аватаре)

Молитви во САН ЛЕОПОЛДО МАНДИК

О Боже наш Татко, кој во Христа Твој Син, мртов и воскреснат, ја искуси целата наша болка и сакаше татковско присуство на утеха на Свети Леополд, да ги разнесе нашите души со сигурност во твоето присуство и твојата помош. За Христа, нашиот Господ. Амин

Слава на Отецот.
Сан Леополдо, моли се за нас!

О Боже, кој преку благодатта на Светиот Дух им ги истура подароците на твојата onубов врз верниците, преку посредувањето на Свети Леополд, дај им на роднините и пријателите на здравјето на телото и духот, така што тие те сакаат со сето свое срце и изведуваат со убов што е пријатно за вашата волја. За Христа, нашиот Господ. Амин

Сан Леополдо, моли се за нас!

О Боже, кој ја манифестира твојата семоќност пред сè во милост и прошка, и сакавте Свети Леополд да ви биде верен сведок, за неговите заслуги, дајте ни да славиме, во светата тајна на помирувањето, величието на вашата убов.
За Христа, нашиот Господ. Амин

Слава на Отецот.
Сан Леополдо, моли се за нас!

НОВЕНА ВО САН ЛЕОПОЛДО МАНДИК

О, Свети Леополд, збогатен од Вечниот Божествен Отец со толку многу богатства на благодатта во корист на оние што доаѓаат кај вас, ние ве замолуваме да стекнете жива вера и жестока милосрдие, за што секогаш се соединуваме со Бога во неговата светла благодат. Слава на отецот ...

О, Свети Леополд, направен од Божествениот Спасител совршен инструмент на неговата бесконечна милост во таинството на покајание, ве замолуваме да ја добиете благодатта да нè исповедате често и добро, за да ја имаме нашата душа секогаш ослободена од секаква вина и да постигнеме совршенство во нас. што Тој нè повикува. Слава на отецот ...

О Сан Леополдо, избраниот сад на даровите на Светиот Дух, изобилно трансфузиран од вас во многу души, ве молиме, прибавете нè да се ослободиме од толку многу болки и маки кои нè угнетуваат, или да имате сила да сносиме с patient трпеливо за да се заврши во нас што недостасува од страста на Христос. Слава на отецот ...

О Свети Леополд, кој за време на вашиот смртен живот негуваше многу нежна forубов кон Пресвета Богородица, наша слатка мајка и ти беше возвраќано со многу благонаклонети, сега кога си среќна близу до неа, моли се на неа за нас да ги разгледаме нашите беда и секогаш да се покажеме свои милостива мајка. Аве Марија…

О, Свети Леополд, кој секогаш имал толку многу сочувство кон човечките страдања и утешил толку многу погодени, дојди на помош; во ваша добрина не напуштајте нè, ​​туку утеши и нас, добивајќи ја благодатта што ја бараме. Нека биде.

ПОБЕДА САН ЛЕОПОЛДО МАНДИК

„Имаме мајчино срце на небото. Нашата дама, нашата мајка, која подножјето на Крстот страдаше што е можно повеќе на човечко суштество, ги разбира нашите болки и нè утешува ».

"Венчален прстен! верувај! Бог е доктор и лек ".

„Во темнината на животот, факелот на вера и преданост на Пресвета Богородица нè води да бидеме многу силни во надеж“.

„Се чудам во сите моменти како човекот може да го загрози спасот на својата душа од апсолутно залудни и лажни причини“.

Божествена и човечка милост

„Блажени се милостивите, зашто ќе им биде покажена милост“; овој збор „милост“ е многу сладок, драги браќа, но ако името е веќе сладок, колку повеќе е самата реалност. Иако сите сакаат милост да се користи против нив, не секој се однесува на начин што го заслужува. Додека секој сака да се користи милоста кон нив, малкумина ја користат кон другите.
О човек, со каква храброст се осмелуваш да прашаш што одбиваш да им го дадеш на другите? Кој сака да добие милост на небото, мора да го даде на оваа земја. Затоа, бидејќи сите нас, драги браќа и сестри, сакаат да ни се направи милост, да се обидеме да ја направиме заштитничка на овој свет, за да може да биде наш ослободител во другиот. Всушност, постои милост на небото, што се постигнува преку милоста што се практикува тука на земјата. Писмото вели во овој поглед: Господи, твојата милост е на небото (Пс. 35: 6).
Затоа постои земна и небесна милост, човечка и божествена милост. Што е човечката милост? Оној што се обраќа да ги разгледа мизерите на сиромашните. Наместо што е божествена милост? Тоа, без сомнение, ви дава прошка за гревовите.
Сè што ја дава човечката милост за време на нашиот аџилак, божествената милост ја враќа во нашата татковина. Всушност, на оваа земја Бог е гладен и жеден во личноста на сите сиромашни, како што самиот рече: „Секој пат кога ќе ги сториш овие работи на еден од овие помлади мои браќа, ти ми го правеше тоа“ (Мт 25, 40 ) Дека Бог што е божествен за да се награди себеси на небото, сака да го прими овде на земјата.
А, кои сме ние кога Бог ќе даде сакаме да примаме и кога ќе праша тој не сака да даде? Кога сиромашната личност е гладна, Христос е гладен, како што самиот рече: „Бев гладен, а вие не ме храневте“ (Мт 25:42). Затоа, не презирајте ја мизеријата на сиромашните ако сакате самоуверено да се надевате на прошка на гревовите. Христос, браќа, е гладен; тој постелува да биде гладен и жеден кај сите сиромашни; тоа што го прима на земјата го враќа на рајот.
Што сакаш, браќа и за што бараш кога ќе дојдеш во црква? Секако, ништо друго освен милоста на Бога, затоа дајте му го земното и ќе го добиете небесното. Сиромашните ве прашуваат; и вие го прашувате Бога; бара парче леб; бараш вечен живот. Тоа им дава на сиромашните да заслужуваат да примаат од Христа. Слушајте ги неговите зборови: „Дајте и ќе ви се даде“ (Лк 6, 38). Не знам со каква храброст очекувате да го добиете она што не сакате да го дадете. Затоа, кога доаѓате во црква, не ги негирајте сиромашните милостиња, дури и мали, според вашите можности.