Мистично искуство на Свети Френсис со ангел чувар

Свети Френсис, уште млад, ги напуштил животните утешувања, се одзел од сите добра и го прифатил патот на страдање, единствено за theубовта на Исус Распнат. Зад неговиот пример, други луѓе го напуштија радосниот живот и станаа негови придружници во апостолатот.

Исус го збогатил со духовни дарови и му дал благодат, што не му го сторил на некој друг во претходните векови. Тој сакаше да го направи сличен на самиот себе, импресионирајќи ги петте рани на него. Овој факт се спушти во историјата со името „Импресија на стигмата“.

Свети Френсис, две години пред да умре, отишол на планината Верна, започнувајќи го ригорозниот пост, кој траеше четириесет дена. Така, Светителот сакал да го почести принцот од небесната милиција, Свети Михаил Архангел. Едно утро, додека се молеше, го виде Серафим како се спушти од небото, кој имаше шест светли и огнени крилја. Светителот го погледнал Ангелот кој се спуштил со сјаен лет и го приближувал кон него, сфатил дека покрај тоа што е крилен, тој е и распнат, т.е., тој ги имаше рацете испружени, а рацете прободени со нокти, како и нозете; крилјата беа распоредени на чуден начин: двајца беа посочени нагоре, две се протегаа како да летаат, а две го опколија телото, како да го превезат.

Свети Френсис размислувал за Серафим, чувствувајќи голема духовна радост, но се прашувал зошто еден ангел, чист дух, може да претрпи болки во распнувањето. Серафим го натерал да разбере дека бил испратен од Бога за да означи дека требало да го има мачеништвото на loveубовта во форма на Распнат Исус.

Ангелот исчезна; Свети Френсис видел дека се појавиле пет рани во телото: неговите раце и нозе биле прободени и се истуриле крв, така што страната била отворена и крвта што излезе ја натопила туниката и колковите. Од понизност, Светителот би сакал да го скрие големиот дар, но бидејќи тоа беше невозможно, тој се врати на волјата Божја. Раните останаа отворени уште две години, тоа е до смртта. По Свети Френсис, други добија стигмата. Меѓу нив е и П. Пио од Пјетречина, Капучино.

Стигмата носат голема болка; сепак тие се многу посебен подарок од Божеството. Болката е дар од Бога, затоа што со тоа сте повеќе одвоени од светот, принудени сте да се свртите кон Господа со молитва, ги намалите гревовите, привлекувате благодат за себе и за другите и заработувате заслуги за Рајот. Светителите знаеле како да го оценат страдањето. Среќа нив!