Фиорети ди Сан Франческо: бараме вера како Светиот Асизи

w

Завладеа дека Свети Фрањо и неговите придружници беа повикани и избрани од Бога да го носат со срцето и со операциите и да го проповедаат со јазикот крстот Христов, тој изгледаше и беа распнати луѓе, како навика и како строг живот., и што се однесува до нивните дела и операции; и затоа тие сакаа повеќе да поднесуваат срам и срам за Христовата љубов, отколку почести на светот или почит или суетни пофалби, тие навистина се радуваа на повредите и се тагуваа поради почестите.

И така тие го обиколија светот како аџии и странци, носејќи со себе ништо друго освен Христос распнат; и бидејќи беше од вистинската лоза, односно Христос, тие дадоа големи и добри плодови на душите, кои ги придобија на Бога.

Во почетокот на религијата, свети Фрањо го испрати брат Бернард во Болоња, за таму, според благодатта што му ја дал Бог, да вроди со плод за Бога, а брат Бернард, давајќи го знакот на најмногу светиот крст за свето послушание, замина и стигна до Болоња.

И гледајќи го како деца во напуштена и кукавичка облека, му правеа многу потсмев и навреди, како што би му правеле на лудак; а брат Бернард стрпливо и весело поддржуваше сè заради Христа.

Напротив, за да биде подобро образован, се учеше на градскиот плоштад; па седејќи таму се собраа толку многу деца и мажи околу него, и оние што ги влечеа хаубата зад себе и оние напред, оние што фрлаа прашина и тие камења, оние што воздивнуваа ваму-таму: и брат Бернард, секогаш на еден начин и еден трпение, со весело лице, не се каеше и не се менуваше. И неколку дена се враќаше на истото место, исто така да одржува слични работи.

И затоа тоа трпение е дело на совршенството и доказ за доблест, мудриот доктор на правото, гледајќи и земајќи предвид толку многу постојаност и доблест на брат Бернард што не може да биде вознемирен во толку многу денови за никакво вознемирување или навреда, рече за себе: „Невозможно е тој да не е свет човек“.

И приоѓајќи му го прашал: „Кој си ти и зошто дојде овде?“. А брат Бернард како одговор ја стави раката во пазувите и го извади Правилото на Свети Фрањо и му рече да го прочита. И откако прочита дека ја има, имајќи ја предвид нејзината многу висока состојба на совршенство, со големо чудење и восхит се сврте кон своите придружници и рече: „Навистина ова е највисоката состојба на религијата што некогаш сум ја слушнал; и затоа овој човек и неговите придружници се од најсветите луѓе на овој свет, и голем грев е оној што го навредува, кого би сакал највисоко да го почитува, имајќи предвид дека тоа е нешто што е пријател на Бога“.

А тој му рече на брат Бернард: „Ако сакаш да заземеш место каде што би можел правилно да му служиш на Бога, со задоволство би те дал за здравјето на мојата душа“. Брат Бернард одговори: „Господи, верувам дека тоа те инспирираше од нашиот Господ Исус Христос, и затоа со задоволство ја прифаќам твојата понуда во чест на Христос“.

Тогаш споменатиот судија со голема радост и милосрдие го одведе брат Бернард во својата куќа; а потоа му го даде ветеното место, а тој се согласи и сè изврши на негова сметка; и оттогаш тој стана татко и аптекар бранител на брат Бернард и неговите придружници.

И брат Бернард, за неговиот свет разговор, почна да биде многу почестен од народот, толку многу што беа блажени оние што можеа да го допрат или видат. Но, како вистински Христов ученик и смирен Фрањо, плашејќи се дека честа на светот нема да го попречи мирот и здравјето на неговата душа, тој замина еден ден и се врати кај Свети Фрањо и му рече вака: „Оче, место се зема во градот Болоња; ти испрати браќа во мантењино и остани таму, но бидејќи јас веќе не те добивав, навистина поради преголемата чест што ми беше направена, се плашам дека веќе нема да изгубам дека нема да те добијам“.

Тогаш свети Фрањо, слушајќи сè во ред, бидејќи Бог употреби за брат Бернард, му се заблагодари на Бога, кој така почна да ги шири кутрите ученици на крстот; а потоа ги испратил своите придружници во Болоња и Ломбардија, кои ги однеле од многу места во различни краеви.

За пофалба на Исус Христос и на кутриот Фрањо. Амин.