Божји времиња во нашиот живот?

Понекогаш бараме благодат, но често мислиме дека Бог е глув на нашите повици. Реалност Бог има свое време да интервенира, затоа мора да го имаме предвид времето на Бог во животните тешкотии.

Il тајмингот за Бог е подобро од нашето планирање, но е крајно тешко да се ослободи контролата што ја имаме над нашите програми и нашите луѓе и стравот од она што доаѓа во огромниот свет на хаос. Можеби мислите дека глобална пандемија ќе ме научи да се смирам и да го земам секој ден како што доаѓа, но во ретроспектива ме искуши да се плашам од загуба во иднина.

Вклучуваат грижите и благодарноста на моето срце конфликт кога ќе се обидам да ги објаснам. Ивееме во свет кој го бара она што го заслужува и има право на она што мисли дека го должи. Но, Бог благословува само да благослови. Тој обезбедува под провидентна грижа на Неговата волја, Неговите планови за нас се поголеми од сè што можеме да прашаме или да замислиме. „Не ставајте ја својата надеж денес во себе, бидејќи да не беше Господ, сигурно ќе погрешевте.

Божји времиња: Имајќи вистинска вера

Грижите се непотребни, бидејќи Бог го има тоа контрола. Можеме, без вина, да му ја пренесуваме нашата грижа на Бога секој ден без да чувствуваме дека не сме биле доволно. доверба во Него. Еврејскиот народ пееше за да се потсети кој е Бог и кој беше на пат да му се поклони… на пат кон дома. Тие песни се врзани во Библијата и остануваат за нас да се сеќаваме кој е тој who и кои сме ние… додека се вратиме дома кај Него. Песната заклучува: „Господ ќе те заштити од секакво зло - тој ќе внимава на твојот живот; на Потпис тој ќе внимава на нашето доаѓање и заминување сега и засекогаш “.

Ние добро знаеме дека ова не значи дека не ќе страдаме никогаш на оваа земја. Не се претвора во гаранција за просперитет или ветување за живот без напор. Исус ни рече дека вратата е тесна, а следбениците се малку. Тој гарантираше дека ќе бидеме мразени поради него. Нам не ни е ветено лесен живот од оваа страна на рајот - имало вети надежта на вечноста со него. „Излегувањето и ... влегувањето зборува за секојдневниот живот и живиот живот од овој момент и засекогаш во„ старателството “на Бога“