Денешен совет 2 септември 2020 година од преподобната Медлин Делбрел

Преподобна Медлин Делбрел (1904-1964)
мисионер на урбаните предградија

Пустина од толпи

Осаменост, Боже мој,
не е дека сме сами,
дали си таму,
бидејќи пред тебе сè станува смрт
или сè станува ти. (...)

Ние сме доволно деца да размислуваме за сите овие луѓе
доволно е голем,
доста важно,
доста жив
да го покриеме хоризонтот кога гледаме кон тебе.

Да се ​​биде сам,
не е да ги надминеш луѓето или да ги оставиш;
да се биде сам, значи да се знае дека си голем, о Боже,
дека само вие сте одлични,
и нема многу разлика помеѓу бесконечноста на зрната песок и бесконечноста на човечките животи.

Разликата не ја нарушува осаменоста,
како она што ги прави човечките животи повидливи
во очите на душата, поприсутна,
е комуникацијата што ја имаат за вас,
нивната необична сличност
само што е тоа.
Тоа е како раб од вас и од овој раб
не боли осаменост. (...)

Ние не го обвинуваме светот,
не го обвинуваме животот
да го завеса лицето Божјо за нас.
Ова лице, ајде да го најдеме, е она што ќе завеса, апсорбира сè. (...)

Што е важно нашето место во светот,
Што е важно дали е населено или населено,
каде и да сме „Бог со нас“,
каде и да сме Емануел.