Дневникот на ангелите „Гардијан“: 5 јули 2020 година

3 размислувања за Јован Павле Втори

Ангелите повеќе личат на човекот од Бога и се поблиски до него.

Ние пред сè ја признаваме таа промисла, како theубовна мудрост Божја, се манифестираше токму во создавање чисто духовни суштества, така што подобар беше искажан сличноста на Бога во нив, што од време на време го надминува сето она што е создадено во видливиот свет заедно со човекот , исто така, неизбришлива слика за Бога.Бог, кој е апсолутно совршен Дух, се рефлектира пред сè во духовни суштества кои по природа, односно заради нивната духовност, се многу поблиски до него отколку материјалните суштества. Светото Писмо нуди прилично експлицитно сведоштво за оваа максимална блискост со Бога на ангелите, за кои тој зборува, на фигуративен јазик, за „престолот“ на Бога, за неговите „домаќини“, за неговото „небо“. Тоа ја инспирирало поезијата и уметноста од христијанските векови кои ни ги претставуваат ангелите како „Божји двор“.

Бог создава бесплатни ангели, способни да направат избор.

Во совршенството на нивната духовна природа, ангелите се повикуваат, од почеток, преку својата интелигенција, да ја знаат вистината и да го сакаат добро што го знаат во вистината на многу поцелосен и совршен начин отколку што е можно за човекот . Оваа loveубов е чин на слободна волја, при што, исто така, и за ангелите, слободата значи можност да се направи избор за или против Доброто што го знаат, односно самиот Бог. Создавајќи слободни суштества, Бог сакаше вистинската loveубов да се реализира во светот што е можно само врз основа на слободата. Создавајќи чисти духови како слободни суштества, Бог, во својата промисла, не можел да не ја предвиди и можноста за грев на ангелите.

Бог ги тестирал духовите.

Како што јасно кажува Откровението, светот на чисти духови се чини дека е поделен на добри и лоши. Па, оваа поделба не беше управувана од Божјото создание, туку врз основа на слободата соодветна на духовната природа на секој од нив. Беше направено преку изборот дека за чисто духовните суштества има неспоредливо порадикален карактер од оној на човекот и е неповратен со оглед на степенот на интуитивност и проникнување на доброто со кое е дадена нивната интелигенција. Во врска со ова, исто така, мора да се каже дека чистите духови биле подложени на тест со морален карактер. Тоа беше одлучувачки избор што се однесуваше пред се на самиот Бог, Бог познат на посуштински и директен начин отколку што е возможен за човекот, Бог кој на овие духовни суштества им даде дар, пред човекот, да учествуваат во неговата природа. божествена.