Медитација на денот: мора да ги поддржуваме слабите христијани

Господ вели: „Не им дадовте сила на слабите овци, не се грижевте за болните“ (Ез 34:4).
Зборувајте со лошите овчари, лажните пастири, овчарите кои ги бараат своите интереси, а не оние на Исус Христос, кои се многу барани за приходите од својата функција, но кои не се грижат за стадото и не ги освежуваат болните.
Бидејќи зборуваме за болни и изнемоштени, дури и ако се чини дека е исто, може да се признае разлика. Всушност, за да ги земеме предвид зборовите сами по себе, болен е правилно оној кој веќе е допрен од злото, додека болен е оној кој не е цврст и затоа е само слаб.
За оние кои се слаби, потребно е да се плашат дека искушението ќе ги нападне и ќе ги сруши, а болните, пак, веќе се погодени од некоја страст и тоа ги спречува да влезат на Божјиот пат, да се потчинат на Христовиот јарем.
Некои мажи, кои сакаат да живеат добро и веќе решиле да живеат доблесно, имаат помала способност да поднесуваат зло отколку подготвеност да прават добро. Сега наместо тоа, на христијанската доблест и прилега не само да прави добро, туку и да знае да поднесува зло. Затоа, оние кои изгледаат горливи во правењето добро, но не сакаат или не можат да ги поднесат маките што ги притискаат, се немоќни или слаби. Но, кој го сака светот поради некоја нездрава желба, а и самиот се оддалечува од добрите дела, тој веќе е победен од злото и е болен. Болеста го прави немоќен и неспособен да направи нешто добро. Таков беше тој парализиран по душа што не можеше да се претстави пред Господа. Тогаш оние што го носеа го открија покривот и го спуштија оттаму. И вие мора да се однесувате како да сакате да го направите истото во внатрешниот свет на човекот: откријте го неговиот покрив и поставете ја пред Господ самата душа парализирана, ослабена во сите нејзини членови и неспособна да прави добри дела, угнетена од своите гревови и страдајќи од болеста на неговата алчност.
Докторот е таму, тој е скриен и е внатре во срцето. Ова е вистинското окултно чувство на Светото писмо да се објасни.
Значи, ако се најдете пред болен човек со збрчкани екстремитети и погоден од внатрешна парализа, за да го однесете на лекар, отворете го покривот и спуштете го паралитичарот, односно натерајте го да влезе сам и да му открие што е скриено. во наборите на неговото срце. Покажете му ја неговата болка и докторот кој треба да го излечи.
На оној што не го прави тоа, си слушнал ли каков срам е упатен? Ова: „Не си дал сила на слабите овци, не си ги излекувал болните, не си ги врзал ранетите“ (Ез 34:4). Ранетиот за кој се зборува овде е, како што веќе рековме, оној кој се наоѓа себеси преплашен од искушенија. Лекот што треба да се понуди во овој случај е содржан во овие утешни зборови: „Бог е верен и нема да дозволи да бидете искушувани над вашите сили, но со искушението ќе ни даде и излез и сила да го поднесеме“.