Денешната медитација: полнота на божественоста

Се покажа добрата и хуманост на Бога, нашиот Спасител (сп. Тит 2,11:1,1). Му благодариме на Бога што нè натера да уживаме во толку голема утеха во нашиот аџилак за прогонства, во нашата мизерија. Пред да се појави човештвото, добрината беше скриена: сепак ја имаше и порано, бидејќи Божјата милост е од вечност. Но, како можевте да знаете дека е толку голем? Тоа беше ветување, но не се распраша, и затоа многумина не веруваа во тоа. Многу пати и на различни начини Господ зборувал во пророците (сп. Евр. 29,11: 33,7). Јас - рече тој - мислам на мир, а не на неволја (сп. Јер. 53,1:XNUMX). Но, што одговори човекот, чувствувајќи ја маката и не знаејќи го мирот? До кога ќе речете: Нема мир, мир и мир? Поради оваа причина, објавителите на мирот горко плачеа (сп. Дали XNUMX) велејќи: Господи, кој веруваше во нашата објава? (сп. Е XNUMX: XNUMX).
Но, сега барем мажите веруваат откако ќе видат, бидејќи Божјото сведоштво стана целосно веродостојно (сп. Пс. 92,5: 18,6). За да не остане скриен дури и од вознемиреното око, тој го постави својот шатор на сонцето (сп. Пс. XNUMX).
Еве мир: не ветен, туку испратен; не е одложено, но донирано; не пророкува, туку е присутен. Бог Отецот испрати на земјата вреќа, така да се каже, полна со својата милост; вреќа што беше распарчена во страста за да излезе цената што го затвори нашиот откуп; сигурно мала вреќа, но полна, ако ни е дадена мала (сп. Е 9,5) во која сепак „полнотата на божеството живее телесно“ (Кол. 2,9). Кога дојде полнотата на времето, дојде и полнотата на божеството.
Бог влегол во тело да им се открие и на луѓето кои се од тело и да ја препознае неговата добрина манифестирајќи се во човештвото. Како што Бог се манифестира во човекот, неговата добрина повеќе не може да се крие. Каков подобар доказ за неговата добрина би можел да даде отколку да го земе моето тело? Само мое, а не месо што го имаше Адам пред вината.
Ништо не ја покажува неговата милост повеќе од преземањето на нашата сопствена мизерија. Господи, кој е тој човек што се грижиш за него и го свртуваш вниманието кон него? (сп. Пс. 8,5; Евр. 2,6).
Од ова, оставете му на човекот да знае колку Бог се грижи за него и да знае што мисли и чувствува за него. Не прашувај, човеку, што страдаш, туку што претрпел тој. Од она што тој го доби за вас, препознајте колку вредите за него и ќе ја разберете неговата добрина преку неговата хуманост. Како што се направи мал со тоа што се воплоти, така се покажа и одлично во добрина; и сè е драго за мене, толку повеќе се спушта за мене. Се покажа добрата и хуманост на Бога, нашиот Спасител - вели Апостолот - (сп. Тит 3,4). Секако голема е добрината Божја и секако одличен доказ за добрината што ја дал приклучувајќи се на божеството со човештвото.