Денешна медитација: Воплотувањето што нè искупи

Бог и сите дела на Бога се слава на човекот; а човекот е место каде се собира целата мудрост и моќ Божја, исто како што докторот ја покажува својата вештина кај болните, така и Бог се манифестира кај мажите. Затоа, Павле вели: „Бог ги затвори сите нешта во мракот на неверувањето да користи милост за сите“ (Пол. Рим. 11:32). Тоа не алудира на духовните сили, туку на човекот што застана пред Бога во состојба на непослушност и изгубена бесмртност. Меѓутоа, подоцна, тој ја стекнал Божјата милост за заслугите и медиумот на неговиот Син. Така, тој имал достоинство на посвоен син во него.
Ако човекот ќе добие без залудна гордост автентичната слава што доаѓа од она што е создадено и од оној што го создал, односно од Бога, Семоќниот, архитектот на сите нешта што постојат и ако тој ќе остане во loveубов кон него во почитувана потчинетост и во постојана благодарност, тој ќе добие уште поголема слава и ќе напредува сè повеќе и на овој начин сè додека не стане сличен на оној што почина за да го спаси.
Навистина, самиот Син Божји се спуштил „во тело слично на гревот“ (Рим 8: 3) за да го осуди гревот и, откако го осудил, го исклучил целосно од човештвото. Тој го повика човекот да се личи на себеси, го направи имитатор на Бога, го започна на патот посочен од Таткото за да може да го види Бога и му го даде Отецот како подарок.
Словото Божјо го направи својот дом меѓу луѓето и стана Син човечки, да го навикне човекот да го разбира Бога и да го навикне Бог да го стави својот дом во човекот според волјата на Отецот. Ова е причината зошто самиот Бог ни даде како „знак“ на нашето спасение оној кој, роден од Дева, е Емануел: бидејќи истиот Господ беше тој што ги спаси оние кои сами по себе немаа шанса за спасение.
Ова е причината зошто Павле, укажувајќи на радикалната слабост на човекот, вели „Јас знам дека доброто не живее во мене, т.е. во моето тело“ (Рим. 7:18), бидејќи доброто на нашето спасение не доаѓа од нас, туку од Бога И повторно Пол извика: „Јас сум безобразен! Кој ќе ме ослободи од ова тело посветено на смртта? “ (Рим. 7:24). Потоа го презентира ослободителот: Бесплатната loveубов на нашиот Господ Исус Христос (сп. Рим. 7:25).
Самиот Исаија го предвидел ова: Зајакнување, слаби раце и трескање колена, храброст, збунетост, утеши се, не плаши се; ете, нашиот Бог, работи праведност, дај награда. Тој самиот ќе дојде и ќе биде наш спасение (сп. Ис 35: 4).
Ова укажува на тоа дека немаме спас од нас, туку од Бога, Кој ни помага.

од Свети Иринеј, епископ