Меѓугорје: од грешник до слуга Божји

Од грешник до слуга Божји

Во почетокот на ноември 2004 година, отпатував во Соединетите Држави на неколку молитвени состаноци и конференции. Таму имав можност да слушнам и сведоштва на луѓе кои се преобратија благодарение на Меѓугорје, и преку посета и преку книги. За мене ова беше уште еден доказ дека Бог е длабоко на работа денес. Сметам дека е важно сите да бидат свесни за тоа, за да се храбрат и да ја зајакнат својата вера. Подолу можете да го прочитате сведочењето на еден млад свештеник за неговото извонредно преобраќање.

Патер Петар Љубичиќ

„Моето име е Доналд Каловеј и роден сум во Западна Вирџинија. Во тоа време моите родители живееја во потполно незнаење. Бидејќи не ги интересираше христијанската вера, не ми дозволија ниту да се крстам. По кратко време моите родители се разделија. Ништо не научив, ниту за моралните вредности, ниту за разликата помеѓу доброто и злото. Немав принципи. Вториот маж со кој се ожени мајка ми исто така не беше христијанин, туку беше само експлоататор на мајка ми. Пиеше и одеше по жени. Таа беше таа што мораше да го издржува семејството, па се приклучи на морнарицата. Оваа околност значеше дека морав привремено да ме оставам сам со овој човек. Таа беше преместена и нашето семејство мораше да се пресели. Мајка ми и очувот цело време се караа и на крајот се разделија.

Мајка ми сега излегуваше со маж кој, како и таа, беше во морнарицата. Не ми се допадна. Тој беше различен од неговите други мажи. Тој исто така се разликуваше од сите мои машки роднини. Кога дојде да не види, дојде во униформа и изгледаше многу дотерано. Ми донесе и подароци. Но, јас ги одбив и мислев дека мајка ми прави грешка. Сепак, таа го сакаше и двајцата беа во брак. Така нешто ново влезе во мојот живот. Овој човек бил христијанин и припаѓал на Епископската црква. Овој факт беше рамнодушен кон мене и не ме интересираше. Тој ме посвои, а неговите родители мислеа дека сега можам да се крстам. Поради оваа причина го примив Крштевањето. Кога имав десет години, ми се роди полубрат, кој исто така се крсти. Сепак, за мене Крштевањето не значеше ништо. Денес го сакам овој човек многу длабоко како татко и го нарекувам и него.

Бидејќи моите родители беа преселени, моравме постојано да се селиме, вклучително и да се преселиме во Јужна Калифорнија и Јапонија. Немав чувство за Бог, се повеќе водев грешен живот и ја имав на ум само мојата забава. Лажев, пиев алкохол, се забавував со девојки и станав зависник од дрога (хероин и ЛСД).

Во Јапонија почнав да крадам. Мајка ми неверојатно страдаше поради мене и умре од болки, но мене не ми беше грижа. Една жена на која мајка ми ѝ се довери ја советуваше да разговара за сите овие работи со католичкиот свештеник во воената база. Ова беше клучот за неговото преобраќање. Тоа беше извонредно преобраќање и Бог навистина влезе во нејзиниот живот.

Поради мојот развратен живот, јас и мајка ми моравме да се вратиме во Соединетите Држави, но затоа што почнав да талкам, таа беше принудена сама да ја напушти Јапонија. Кога конечно ме фатија, ме избркаа од државата. Бев исполнет со омраза и сакав да се вратам на мојот стар живот во Америка. Заедно со татко ми отидов во Пенсилванија. Мајка ми не пречека во солзи на аеродромот. Тој рече: „О, Дони! Те сакам. Многу сум среќен што те видов и ужасно се плашев за тебе!“ Ја оттурнав и ја искарав врескајќи. Мајка ми дури имаше и дефект, но јас бев слеп за секоја љубов.

Морав да одам во центар за опоравување.

Овде се обидоа да ми кажат нешто за религијата, но јас избегав. Повторно не научив ништо за религијата. Во меѓувреме моите родители дефинитивно преминаа во католичка вера. Не ми беше грижа и го продолжив стариот живот, но внатре бев празен. Отидов дома само кога ми дојде. Јас бев корумпиран. Еден ден во џебот од јакната најдов медал со архангел Гаврил, кој мајка ми тајно го стави во него. Тогаш си помислив: „Колку бескорисно!“. Мојот живот требаше да биде живот на слободна љубов, а наместо тоа јас водев живот на смрт.

На шеснаесет години излегов од дома и се обидов да останам на живот со чудни работи, но бидејќи не сакав да работам, ја изгорев и таа можност. Конечно се вратив кај мајка ми, која се обиде да разговара со мене за католичката вера, но секако не сакав да знам ништо за тоа. Се повеќе и повеќе страв ми навлезе во животот. Се плашев и дека полицијата ќе ме уапси. Една ноќ седев во мојата соба и сфатив дека животот за мене значи смрт.

Отидов во книжарницата на моите родители да погледнам некои илустрации на книги. Наидов на една книга со наслов: „Кралицата на мирот го посетува Меѓугорје“. Што беше тоа? Ги погледнав илустрациите и видов шест деца со скрстени раце. Бев импресиониран и почнав да читам.

„Шестте гледачи додека ја гледаат Светата Дева Марија“. Кој беше? Сè уште не сум слушнал за неа, прво не ги разбирав зборовите што ги прочитав. Што значеа Евхаристијата, Светата Причест, Светата Тајна Олтарна и Бројаница? Продолжив да читам. Дали Марија треба да ми биде мајка? Можеби моите родители заборавиле да ми кажат нешто? Марија зборуваше за Исус, таа рече дека Тој е реалност, дека Тој е Бог и дека Тој умре на крстот за сите луѓе, за да ги спаси. Тој зборуваше за Црквата, и додека зборуваше за неа, јас никогаш не престанав да бидам восхитен. Сфатив дека тоа е вистината и дека дотогаш никогаш не сум ја слушнал вистината! Ми зборуваше за Оној што може да ме промени, за Исус! Ја сакав оваа мајка. Цела ноќ ја читав книгата и следното утро животот никогаш не ми беше ист. Рано наутро и реков на мајка ми дека треба да зборувам со католички свештеник. Таа веднаш му телефонираше на свештеникот. Свештеникот ми вети дека по светата миса ќе можам да разговарам со него. Додека свештеникот, за време на осветувањето, ги кажа зборовите: „Ова е моето тело, принесено за тебе!“, јас цврсто верував во вистинитоста на овие зборови. Верував во вистинското присуство на Исус и бев неверојатно среќен. Моето преобраќање продолжи да напредува. Влегов во заедница и студирав теологија. Конечно, во 2003 година бев ракоположен за свештеник. Во мојата заедница има уште девет кандидати за свештенство кои се обратија и го открија својот повик преку Меѓугорје“.

Исус, нашиот Спасител и Откупител, го изведе овој млад човек од пеколот и го спаси на прекрасен начин. Сега тој патува од место до место и проповеда. Тој сака сите луѓе да знаат дека Исус може да направи од голем грешник Божји слуга.

Сè е можно со Бога! Да му дозволиме на Бога, со застапништво на Света Дева Марија, да не упати и нас кон Него! И се надеваме дека и ние ќе можеме да сведочиме за тоа.

Извор: Меѓугорје - Покана за молитва