Медјугорје: лекарот ги прогласува засебните екстази на визионерите

Зборувајте го професорот Луги Фригерио, основно кој ги проучувал. Екстазите на визионерите на Меџугорје се автентични! Ова е она што произлегува од необјавеното интервју објавено во овие часови на www.papaboys.it од професорот Луиџи Фригерио, примарна болница во Оспедели Риунити од Бергамо, од кое во овој напис објавуваме голем извадок. Професорот не влегува во основаноста, ниту во содржината на самите екстази, но она што произлегува од неговите декларации го расчистува полето на какви било контроверзии и можни шпекулации на оваа тема. Затоа, се враќаме да зборуваме за Меџугорје и особено за настапите на Дама; една од главните расправии што се прават во овој поглед е дека визионерите се визионери.

www.papaboys.it е во можност да претстави ексклузивно и необјавено видео и напис на пријатели кои не следат, на сите лаици и религиозни католици, на верниците и на неверниот свет. Ова е вест: за прв пат од Интернет-алатката дознаваме дека екстазите на визионерите на Меџугорија не се „измама“, измама, симулација. Но, тоа не е сè.

Професорот Фригерио зборува за вонредното заздравување на жената што се случи во Меџугорје. Содржината на ова интервју драматично го побива ставот на скептиците: Професорот Луиџи Фригерио, главен лекар, во Оспедели Риунити од Бергамо, заедно со некои колеги од разни специјалитети, спровел разни научни студии за визионерите; на микрофоните на нашата дописничка, Кристина Мусчио, таа дава целосна светлина, потврдувајќи ја автентичноста на екстазиите.

Д- Професор Фригерио, на крајот од направените студии за визионерите на Меџугорје, какви заклучоци можете да извлечете? Дали екстазиите се автентични?

А- Прво на сите, не постои дефиниција за каква состојба е екстази. Можам да известам кои се резултатите од тестовите што тим од доктори на универзитетот во Милано ги спровел на визионерите на Медугорје кои биле подложени на повторни прегледи насочени кон неколку специјалисти експерти во повеќе сектори. Имаше невролог, психолог, неврофизиолог, фармаколог, анестезиолог, отоларинголог… Така на крајот користевме сложени научни инструменти, но на крај доволно едноставни за она што сакаше да биде нашата истрага, а серија алатки кои најпрво ја потенцираа можноста на визионерите да чувствуваат болка пред, за време и по екстази, и повторно, преку проучување на електрода, евалуација на емоционалната состојба, пред, за време и по екстазата и повторно, преку проучување на евоцираните потенцијали на трупот и мозокот; отидовме да ги испитаме визуелните патеки, акустичните патеки и патеките „соматоестезија“, односно чувствителноста на екстремитетите и нормалноста на спроведувањето на нервите од периферијата до мозокот. Накратко, можеме да кажеме дека, што се однесува до чувствителноста на болка, ова значително се намалува сè додека не исчезна скоро за време на екстази. Додека пред овие манифестации чувствителноста на болка на визионерите беше нормална, за време на екстази, прагот на болка се смени за 700%, за да стане суштински нечувствителен на секој „ноцицептивен“ стимул, на пример со користење на извор на топлина на 50 степени преку употреба на алгометар, или на пример кога се користел екстензометар на рожницата на Bonet, што е алатка што се користи за проценка на чувствителноста на рожницата, визионерите ја изгубиле својата чувствителност на рожницата за време на екстазата, т.е. погледот на очниот капак веќе не е затворен. Оваа прва серија на тестови беше во можност да се исклучи измама, измама, симулација. Друга серија тестови се состоеше во проучување на електрода, односно потење на кожата, што потоа овозможува емоционалната состојба на лицето да се пренесе на уред. Ние, успеавме да покажеме дека во моментот на екстази исчезнува чувствителноста на визионерите во однос на околностите. Ако стимулираме некое лице одеднаш со гласен шум, постои емоционална варијација која се одразува на невровегетативната состојба: отчукувањата на срцето, електрода, промена на крвниот притисок, сите овие работи што се случиле пред или по екстазата успеавме да докажеме дека тие не се појавиле за време на феноменот. Ова би можело да биде демонстрација, доколку прифатиме непостојаност на околностите како дефиниција за екстаза, вистински екстатичен феномен, во смисла дека субјектот ја губи комуникацијата со околното опкружување. Ова оди малку во спротивност со третиот вид тестови што ги направивме со користење на еден вид компјутер кој проучувал сомато-естетска чувствителност, акустична чувствителност, затоа што преку проучување на евоцираните потенцијали на трупот и мозокот што ги најдовме дека нервозни патишта биле отворени, односно овие луѓе биле совршено алармирани: гледаат, слушаат, перцепираат, во исто време не реагираат: како во еден вид водоотпорен оддел што ја исклучува нивната чувствителност и ги тера да не можат да реагираат во однос на околните стимули и покрај тоа, моравме да набудуваме чувствително досадно чувство на „ноцицептивната“, односно овие луѓе во моменти на екстаза не ја чувствуваа болката.

Д - Значи, накусо, каков заклучок?

А - Нема измама, нема измама, нема симулација, во тие моменти на екстаза овие луѓе губат чувствителност во однос на болка, губат чувствителност во однос на околностите, но сепак знаеме дека не спијат, дека не се под анестезија, кои се совршено алармирани, затоа што тие гледаат, слушаат, перцепираат, но сепак немаат врска со околностите, како да нивното внимание го привлече или тотално заинтересирано од друг стимул, од „издавач“ дека ние ???, но не бевме во можност да процениме, затоа на крајот, од медицинска гледна точка, останува необјаснив за нас.

П - Дали е вистина дека визионерите излегоа од екстази истовремено?

А - Да, и ние го забележавме овој феномен на детален начин. Всушност, овие студии беа направени на подетален начин од францускиот тим предводен од професорот oyоекс. Тие, преку инструмент, дури го проучувале „нистагмусот“, затоа можноста сите заедно да поправат станица непозната за нас, истовремено перцепирана од нив и на крајот на овој феномен, со дискрепаност од неколку илјадити секунди од секундата ја демонстрираше оваа истовременост.

П - Може ли да ни кажете за вонредното закрепнување на Дијана Басиле за време на аџилак во Меџугорје, што предизвика возбуда?

Р. - Во тоа време работев на институтите за клиничко подобрување во Милано, ја видов оваа дама многу болна затоа што страдаше од мултиплекс склероза, и во основа беше слепа, и исто така имаше големи дерматолошки проблеми. Тогаш се случи да ја видам истата личност по неколку месеци и бев во можност да забележам извонредна промена. Не бев присутен кога се случи ова заздравување, извести веднаш, за време на аџилак во Меџугорје, но можам да сведочам дека оваа тема ја познавам од медицинска гледна точка, пред ова заздравување, меѓу другото, беше дијагностицирана мултиплекс склероза дијагностициран од многу важни лекари, од еден од најпознатите тимови во Италија, во тоа време на теренот. На крајот на оваа приказна, ние лекарите се соочивме со сосема нормална личност, со нормална визуелна способност, со можност за пешачење, а луѓето присутни во тоа време беа во можност да бидат сведоци на моменталноста на оваа промена. Јас и јас успеав да ја потврдам оваа промена на елементарните докази.

Извор: Преземено од веб-страницата www.papaboys.it