Меѓугорје: „за оние кои се депресивни, уморни или обесхрабрени“

Еден ден, нашата дама рече убава работа за нас. Сатаната честопати користи предност од личност која се чувствува недостоинствена, која се чувствува депресивно, и се срами од Бога: ова е токму моментот во кој Сатаната има предност да нè одвлече од Бога.Нашата дама ни рече да ја имаме оваа фиксна идеја: Бог е Татко ти и не е важно како си. Не оставајте ни еден момент на сладост на Сатаната, веќе е доволно тој да не ви дозволува да се сретнете со Господ. Никогаш не оставајте го Бога затоа што Сатаната е премногу силен. На пример, ако сте направиле грев, ако сте се расправиле со некого, не бидете сами, туку веднаш повикајте го Бога, побарајте му прошка и продолжете. После гревот почнуваме да размислуваме и да се сомневаме дека Бог не може да прости ... Не вака .... ние секогаш го мериме Бога од нашата вина. Да речеме: ако гревот е мал, Бог ми простува веднаш, ако гревот е сериозен, потребно е време ... Потребни ви се две минути за да препознаете дека сте згрешиле; но на Господ не му треба време да прости, Господ веднаш простува и мора да бидете спремни да побарате и да го прифатите Неговото прошка и не дозволувајте сатаната да ги искористи овие моменти на заздравување, на пустина. Наречете го каков што сте, повелете веднаш; пред Бога не смеете да се претставите убави и подготвени; не, но одете кај Бога како што сте за да може Бог веднаш да влезе во вашиот живот дури и во моментите кога сте повеќе грешници. Само кога ви се чини дека Господ ве оставил, е време да се вратите, претставувајќи се како што сте.

Марија Дуганџиќ