Порака од 2 декември 2017 година дадена во Меџугорје

Драги деца,
Зборувам со тебе како Мајка ти, Мајка на праведните, Мајка на оние што сакаат и трпат, Мајка на светците.
Мои деца, и вие можете да бидете светци. Ова зависи од вас.
Светители се оние кои го сакаат небесен Татко неизмерно, оние кои Го сакаат Него пред сè. Затоа моите деца, секогаш обидувајте се да се подобрите.
Ако се обидете да бидете добри, можете да бидете светци, без да размислите дека сте. Ако мислите дека сте добри, вие не сте скромни и гордоста ве одведува од светоста.
Во овој немирен свет, полн со искушенија, вашите раце, апостоли на Мојата loveубов, треба да бидат испружени со молитви и милосрдие.

За мене, мои деца, давате градини од рози, рози што многу ги сакам. Моите рози се вашите молитви кои се зборуваат со срце и не само што се читаат со усните.
Моите рози се твоите дела, твоите молитви, творештвото и твојата убов.
Кога мојот син беше мал, Тој рече дека моите деца ќе бидат многу и ќе ми донесе многу рози. Не го разбрав.
Сега знам дека тие деца сте вие ​​кои ми носите рози кога над сè го сакате Мојот Син, кога се молите со срцето, кога им помагате на најсиромашните.
Овие се Мои рози. Ова е верба која осигурува дека сè во животот е направено со loveубов, дека некој не знае по гордост, дека човек е секогаш спремен да простува, никогаш да не суди, но секогаш го разбира нечиј брат.
Затоа, апостоли на Мојата убов, молете се за оние кои не знаат да сакаат, оние што не ве сакаат, оние што ве повредиле, оние што не ја познаваа убовта на Мојот Син.
Мои деца, ова го барам од вас, затоа што запомнете дека молењето значи да се сакате и простувате. Ви благодарам.