Светска религија: Што е осветувачка благодат?

Благодатта е збор што се користи за да значи многу различни нешта и многу видови на благодат, на пример кралска благодат, благодат за осветување и милосрдие. Секоја од овие милости има различна улога во животот на христијаните. Ефективната благодат, на пример, е благодатта што нè поттикнува да дејствуваме, што ни го дава малото притискање што ни треба за да ја направиме вистинската работа, додека таинствената благодат е благодатта соодветна на секоја тајна што ни помага да ја добиеме целата корист од оваа тајна. Но, што е осветувачка благодат?

Осветлување на благодатта: животот на Бога во нашата душа
Како и секогаш, катехизмот во Балтимор е модел на концизност, но во овој случај, неговата дефиниција за осветување на благодатта може да направи да посакаме уште малку. На крајот на краиштата, не треба ли целата милост да ја прави душата „света и пријатна за Бога“? Како се разликува осветувањето на благодатта во оваа смисла од вистинската благодат и таинствената благодат?

Осветувањето значи „да се направи свет“. И ништо, се разбира, не е посвето од самиот Бог. Затоа, кога сме осветувани, повеќе се правиме како Бог, но осветувањето е повеќе од тоа да станеме како Бог; благодатта е, како што забележува Катехизмот на Католичката црква (пар. 1997), „учество во животот на Бога“. Или, да направам чекор понатаму (став 1999):

„Благодатта Христова е бесплатен дар што Бог ни го дава од сопствениот живот, истурен од Светиот Дух во нашите души за да го лекува од гревот и да го осветува“.
Ова е причината зошто Катехизмот на Католичката црква (исто така во став 1999 година) забележува дека осветувањето на благодатта има друго име: божествена благодат или благодат што нè прави слични на Бога. Оваа благодат ја примаме во тајната на крштевањето; тоа е благодатта што нè прави дел од Телото Христово, способни да ги добиеме другите благодат што ги нуди Бог и да ги користиме за да живеат свет живот. Светата тајна на потврдата го усовршува Крштевањето, зголемувајќи ја осветувачката благодат во нашата душа. (Понекогаш осветувањето на благодатта се нарекува и „благодат на оправдување“, како што забележува Катехизмот на Католичката црква во став 1266; тоа е благодатта што ги прави нашите души прифатливи за Бога.)

Можеме ли да изгубиме осветувачка благодат?
Додека ова „учество во божествениот живот“, како што вели о. Johnон Хардон се повикува на осветувањето на благодатта во неговиот современ католички речник, тоа е бесплатен дар од Бога, ние, имајќи слободна волја, исто така можеме слободно да го одбиеме или да се откажеме од него. Кога се впуштаме во грев, го оштетуваме Божјиот живот во нашата душа. И кога тој грев е доволно сериозен:

„Ова вклучува губење на милосрдие и одземање на благодатта за осветување“ (Катехизам на Католичката црква, стр. 1861).
Ова е причината зошто Црквата се однесува на исто толку сериозни гревови како на ... на гревовите што ни го одземаат животот.

Кога се впуштаме во смртен грев со целосна согласност на нашата волја, ја отфрламе осветувачката благодат што ја добивме во нашето Крштение и Потврда. За да ја вратиме таа осветувачка благодат и повторно да го прифатиме Божјиот живот во нашата душа, мора да направиме целосна, целосна и збунета исповед. На овој начин нè враќа во состојба на благодатта во која бевме по нашето крштевање.