Натуза Еволо зборува за Чистилиштето и открива како е ...

Кога луѓето ја замолија да има пораки или одговори на нивните прашања од починатиот, Натуза секогаш одговараше дека нивната желба не зависи од неа, туку само од дозвола на Бога и ги повикуваше да се молат на Господа, така што ова нивната желбата за размислување беше доделена. Резултатот беше дека некои луѓе добивале пораки од нивните мртви, а на други не им одговарале, додека Натуза би сакала да им угодува на сите. Како и да е, ангел-чувар секогаш ја известуваше дали таквите души во задгробниот живот повеќе или помалку се потребни избирачи и свети маси.

Во историјата на католичката духовност, се појавиле духови од Рајот, Чистилиштето, а понекогаш дури и од Пеколот, се случиле во животот на бројни мистици и канонизирани светци. Што се однесува до Чистилиштето, меѓу многубројните мистици, можеме да се сетиме на: Свети Григориј Велики, од каде потекнува праксата на миси славеше по ред еден месец, наречена „Грегоријанска маса“; Света Гелтруда, Света Тереза ​​од Авила, Света Маргарет Кортонска, Света Бригида, Света Вероника ulулијани и, поблиску до нас, исто така Света Гема Галгани, Света Фаустина Ковалска, Тереза ​​manуман, Марија Валторта, Тереза ​​Муско, Света Пио од Пјетрелцина, Едвиге Карбони , Марија Сима и многу други.

Интересно е да се потенцира дека додека за овие мистици апарациите на душите на Питуративата имаа за цел да ја зголемат сопствената вера и да ги поттикнат на поголеми молитви на избирачко право и покајание, па да го забрзаат нивното влегување во Рајот, во случајот на Натуза, наместо тоа, очигледно покрај сето ова, оваа харизма и ’ја добила од Бога за широка утешна активност на католичкиот народ и во историски период во кој, во катетеза и хомилетика, темата Чистилиште е скоро целосно отсутна, за да се зајакне кај христијаните вербата во опстанокот на душата после смртта и во заложбите што милитантната Црква мора да ја понуди во корист на страдачката Црква.

Мртвите во Натуза ја потврдија постоењето на Чистилиштето, рајот и пеколот, на кои тие беа испратени по смртта, како награда или казна за нивното однесување живот.

Натуза, со своите визии, го потврди повеќегодишното учење на католицизмот, односно дека веднаш по смртта, душата на починатиот ја води ангелот чувар, во присуство на Бога и е совршено оценета во сите најмали детали за неговото постоење . Оние што беа испраќани во Чистилиште секогаш преку Натуца бараа молитви, милостина, избирачки гласови и над сите свети миси за да им се скратат казните.

Според Натуца, Чистилиштето не е одредено место, туку внатрешна состојба на душата, која се кае „на истите земни места каде што живеела и грешела“, затоа и во истите куќи населени во текот на животот. Понекогаш душите го прават своето Чистилиште и внатре во црквите, кога ќе помине фазата на поголемо прогонување.

Страдањата во Чистилиштето, иако се олеснети од удобноста на ангелот-чувар, можат да бидат многу горчливи. Како доказ за тоа, на Натуца и се случи една единствена епизода: таа еднаш видела починато лице и го праша каде е. Мртвиот човек одговорил дека бил во пламенот на Чистилиштето, но Натуца, гледајќи го спокоен и спокоен, забележал дека, судејќи според неговиот изглед, тоа не е вистина. Душата во чистилиштето и повторуваше дека пламенот на Чистилиштето се носеше со себе каде и да одеше. Додека ги зборуваше овие зборови, го виде зафатен со пламен. Верувајќи дека тоа е негова халуцинација, Натуца му се приближи, но ја погоди топлината на пламенот што и донесе вознемирувачки изгореници на грлото и устата што ја спречи да јаде нормално четириесет дена и беше принудена да побара грижа за Д-р useузепе Доменико валенте, доктор во Паравати.

Натуца се сретнал со многу души, славни и непознати. Таа, која секогаш велеше дека е игнорантна, го запозна и Данте Алигиери, кој и откри дека служел триста години во Чистилиштето, пред да може да влезе во рајот, бидејќи дури и да ги составил кантикулите на Комедијата под божествена инспирација, за жал, тој даде простор, во своето срце, за неговите лични сакања и не им се допаѓаше во доделувањето награди и казни: оттука и казната за триста години Чистилиште, поминато во Прато Верде, без да претрпи друго страдање освен она на недостаток на Бог сведоштвата беа собрани за средбите меѓу Натуца и душите на страдалната Црква.