Отец Ливио го објаснува значењето на Меџугорје и почувството на Јован Павле Втори

Еклиското значење на Меџугорје се стекнува со уште поголемо значење во светлината на понтификатот на Јован Павле Втори, кој има маријанска конотација, како што никогаш не се случило досега во историјата на Црквата. Нападот, за кој Светиот Отец беше жртва на 13 година, ја врзува неговата личност особено со Фатима. Гестот направен од него да оди на аџилак во Кова да Ирија за да го испорача куршумот од кој бил удрен во Мадона, укажува на убедувањето на папата дека тој бил спасен од мајчичката интервенција. Во извесна смисла може да се рече дека, откако го добив спасението на Светиот Отец од Бога, понтификатот, почнувајќи од тој 1981 мај, беше повеќе од кога и да е ставен под светло и водство на Мајката Божја и Црква.

Но, точно е месецот по нападот, на 24 јуни 1981 година, празникот на Свети Јован Крстител, кога започнуваат апарациите на кралицата на мирот во Меџугорје. Оттогаш е како Света Дева да ја придружува неуморната апостолска акција на Наследникот на Петар, повикувајќи ги изгубените луѓе по патиштата на злото кон преобразување, будејќи ја безобразната вера на многу христијани и ги води, со бесконечно трпеливост, до самото срце на Христијанско искуство, преку молитва и практикување на поклони. Дури и некои од најуспешните пастирски иницијативи на овој понтификат, како што е Светскиот ден на младоста и оној на семејствата, добија извонредна инспирација и импулс од Меџугорје.

А сепак самата кралица на мирот, во порака од 25 август 1991 година, да го врзува Меџугорје со Фатима. Нашата дама бара наша помош за да може да се оствари сè што сака да го оствари според тајните започнати во Фатима.Станува збор за пренамена на светот во Бога, за божествениот мир што ќе дојде како последица и вечното спасение на душите. Мајката Божја ја затвора пораката повикувајќи нè да ја разбереме важноста на нејзиното доаѓање и сериозноста на ситуацијата. Потоа, тој заклучува: „Сакам да ги спасам сите души и да им ги понудам на Бога. Затоа, да се молиме, за да може сè што започнувам да биде целосно реализирано“.

Со оваа порака Богородица го прифаќа минатиот век од вториот милениум. Време на темнина и братоубиствени војни, прогони и мачеништво, на кое, сепак, Марија и ’ги отвора мајчините раце. Јован Павле Втори е дел од овој проект како папа на Марија. Тој е реализатор на совршеност на Маријанскиот проект. Самиот пад на комунизмот и последователната религиозна слобода во земјите од Источна Европа, особено Русија, би бил неразбирлив без нејзиното храбро дејствување и моралната сила што произлегува од нејзината фигура. Во Фатима, нашата дама го прогласи триумфот на своето бесмртно срце, на крајот на долго време на грешки и војни. Можеме ли да кажеме дека тоа се случува? Не е лесно да се прочитаат знаците на времето. Како и да е, воодушевено е да се забележи дека со почетокот на третиот милениум, кралицата на мирот го свртува погледот, барајќи ја нашата помош. Велите дека е нестрплив новиот свет на мирот да се оствари и човештвото да ужива во пролетното време наскоро. Но, токму затоа што оваа чудесна утопија се материјализира, Johnон Пол ТИ го посвети новиот милениум на Марија, така што мажите, откако стигнаа до крстосницата од нивната историја, го избираат начинот на живот, а не на смртта, патот на мирот и не на уништување.

Дали би можело да се добие поединечна конвергенција на целите помеѓу Мајката на Црквата и Наследникот на Петар? Јован Павле Втори ја водел Црквата до прагот на третиот милениум. Сепак, пред да влезе, на 7 октомври 2000 година, пред статуата на Пресвета Богородица на Фатима, тој сакаше да го посвети на Неговото Бесмртно срце. Можеме ли да кажеме дека тоа ќе биде милениумот на Марија? Дали нашите деца ќе видат дека реките на божествениот мир ја преплавуваат земјата? Во голема мера ќе зависи од нашиот одговор во ова време на благодат на трајноста на Мајката Божја меѓу нас.