Размислете на вашата гордост денес: како ги судите другите?

Двајца се качија во областа на храмот да се молат; едниот бил фарисеј, а другиот даночник. Фарисејот застана и си ја кажа оваа молитва: „Боже, ти благодарам што не сум како остатокот од човештвото – алчен, нечесен, прељубник – па дури и како овој даночник“. Лука 18:10-11

Гордоста и праведноста се прилично лоши. Ова Евангелие ги спротивставува на фарисејот и неговата самодоверба со понизноста на даночникот. Фарисејот изгледа праведен однадвор, па дури е многу горд што зборува за тоа колку е добар во својата молитва кон Бога кога вели дека е благодарен што не е како остатокот од човештвото. Тој кутриот фарисеј. Малку што знае дека е прилично слеп за вистината.

Даночникот, сепак, е искрен, скромен и искрен. Тој извика: „О Боже, помилуј ме мене, грешникот“. Исус јасно кажува дека даночникот, со оваа скромна молитва, отишол дома оправдан, но фарисејот не.

Кога сме сведоци на искреноста и понизноста на друг, тоа нè допира. Тоа е инспиративна глетка за гледање. Тешко е да се критикува секој што го изразува својот грев и бара прошка. Понизноста од овој вид може да ги освои дури и најзакоравените срца.

И ти? Дали оваа парабола ви е упатена? Дали го носите тешкиот товар на правдата? Сите ние барем до одреден степен го правиме тоа. Тешко е искрено да се дојде до нивото на понизност што го имаше овој наплатувач на долгови. И толку е лесно да паднеме во стапицата да го оправдаме нашиот грев и, како резултат на тоа, да станеме одбранбени и да се апсорбираме себеси. Но, сето тоа е гордост. Гордоста исчезнува кога добро правиме две работи.

Прво, мораме да ја разбереме Божјата милост.Разбирањето на Божјата милост нè ослободува да го тргнеме погледот од себе и да ги оставиме настрана праведноста и самооправдувањето. Тоа нè ослободува од одбранбеноста и ни овозможува да се видиме себеси во светлината на вистината. Зошто? Затоа што кога ја препознаваме Божјата милост каква што е, сфаќаме и дека ни нашите гревови не можат да нè задржат од Бога.Всушност, колку е поголем грешникот, толку повеќе тој грешник ја заслужува Божјата милост! Значи, разбирањето на Божјата милост всушност ни овозможува да го препознаеме нашиот грев.

Препознавањето на нашиот грев е вториот важен чекор што мораме да го направиме ако сакаме нашата гордост да исчезне. Треба да знаеме дека е во ред да си го признаеме гревот. Не, не треба да стоиме на аголот на улицата и да им кажуваме на сите детали за нашиот грев. Но, тоа мораме да си го признаеме себеси и пред Бога, особено во исповедничкото. И, понекогаш, ќе биде неопходно да ги признаеме нашите гревови на другите за да можеме да бараме нивна прошка и милост. Оваа длабочина на понизност е привлечна и лесно ги освојува срцата на другите. Тоа инспирира и произведува добри плодови на мир и радост во нашите срца.

Затоа, не плашете се да го следите примерот на овој даночник. Обидете се да ја земете неговата молитва денес и да ја повторувате повторно и повторно. Нека стане ваша молитва и ќе ги видите добрите плодови од оваа молитва во вашиот живот!

О Боже, помилуј ме грешниот. О Боже, помилуј ме грешниот. О Боже, помилуј ме грешниот. Исусе верувам во тебе.