Евангелие од 26 јуни 2018 година
Вторник од 12-та недела од празниците на обичните времиња
Втора книга на кралевите 19,9б-11.14-21.31-35а.36.
Во тие денови Сенахирим испрати гласници кај Езекија да му кажат:
„Кажи му на јудејскиот цар Езекија: Нека не те измами Богот на кого се надеваш, велејќи: Ерусалим нема да биде предаден во рацете на асирскиот цар.
Ете, знаете што правеа асирските цареви во сите земји што ги посветија на истребување. Дали само вие би биле спасени?
Езекија го зеде писмото од рацете на гласниците и го прочита, потоа отиде во храмот и, расплетувајќи го писмото пред Господа,
тој се молел: „Господи, Боже Израилев, Кој седиш на херувимите, само ти си Бог за сите земни царства; ти ги направи небото и земјата.
Свиткај го увото, Господи, и слушај; отвори, Господи, твоите очи и види; слушај ги сите зборови што ги кажа Сенахирим за да го навредува живиот Бог.
Вистина е, Господи, дека асирските цареви ги опустошија сите народи и нивните области;
ги фрлија своите богови во оган; сепак, тоа не беа богови, туку само дело на човечки раце, дрво и камен; затоа ги уништија.
Сега, Господи, Боже наш, избави нè од Неговата рака, за да познаат сите земни царства дека Ти си Господ, единствениот Бог“.
Тогаш Исаија, синот Амосов, му испрати порака на Езекија: „Вака вели Господ, Богот на Израел: „Слушнав што бараше во твојата молитва за Сенахирим, асирскиот цар.
Ова е зборот што Господ го кажа против него: Девицата Сионска ќерка те презира и те исмева. Зад тебе ќерката на Ерусалим одмавнува со главата.
Зашто остатокот ќе дојде од Ерусалим, а остатокот од планината Сион.
Затоа вели Господ против асирскиот цар: Нема да влезе во овој град, ниту да фрли стрела во него, ниту да го сретне со штитови, ниту да изгради таму насип.
Ќе се врати по патот по кој дојде; нема да влезе во овој град. Пророштвото Господово.
Ќе го заштитам овој град за да го спасам, заради љубов кон себе и кон мојот слуга Давид“.
Таа ноќ, ангелот Господов слезе и удри сто осумдесет и пет илјади луѓе во асирскиот логор.
Асирскиот цар Сенахирим го напушти својот шатор, се врати и остана во Ниневија.
Salmi 48(47),2-3ab.3cd-4.10-11.
Голем е Господ и достоен за сите пофалби
во градот на нашиот Бог.
Неговата света планина, прекрасен рид,
тоа е радост на целата земја.
Планината Сион, божествен дом,
тоа е град на големиот Суверен.
Бог во своите бедеми
се појави непропустлива тврдина.
Да се потсетиме, Боже, твојата милост
внатре во вашиот храм.
Како твоето име, Боже,
па твојата пофалба
се протега до краевите на земјата;
твојата десна рака е полна со правда.
Од евангелието на Исус Христос според Матеј 7,6.12-14.
Во тоа време, Исус им рече на своите ученици: „Не давајте им свети работи на кучињата и не фрлајте ги своите бисери пред свињите, за да не ги газат со шепите и потоа да се свртат да ве распарчат.
Сè што сакате, мажите треба да ви направат, вие истото тоа им го правите: тоа е всушност Законот и пророците.
Влезете низ тесната порта, зашто портата е широка и широк е патот што води кон пропаст, и има многу што влегуваат низ неа;
колку е тесна портата и тесен патот што води кон животот, и колку малку се оние што го наоѓаат!“