Евангелие на 9 јануари 2019 година

Прво писмо на апостолот Свети Јован 4,11-18.
Драги, ако Бог нè сакаше, и ние мора да се сакаме.
Никогаш никој не го видел Бог; ако се сакаме еден со друг, Бог останува во нас и неговата loveубов е совршена во нас.
Од ова се знае дека ние остануваме во Него и тој во нас: тој ни го даде дарот на неговиот Дух.
И ние самите видовме и потврдуваме дека Таткото го испратил својот Син како спасител на светот.
Секој што признава дека Исус е Божји Син, Бог живее во него и тој во Бога.
Ние ја препознавме и верувавме во loveубовта што Бог ја има за нас. Бог е љубов; кој е во loveубов, живее во Бога и Бог живее во него.
Ова е причината зошто loveубовта достигна совршенство кај нас, затоа што имаме верба во денот на судот; затоа што како што е, и ние сме, на овој свет.
Во loveубовта нема страв, напротив, совршената loveубов исфрла страв, затоа што стравот претпоставува казна и кој се плаши не е совршен во loveубовта.

Salmi 72(71),2.10-11.12-13.
Бог да му донесе пресуда на царот,
твојата праведност кон синот на кралот;
Повратете го вашиот народ со правда
а твоите сиромашни со праведност.

Царевите на Тарсис и островите ќе донесат приноси,
кралевите на Арапите и Сабасите ќе понудат почит.
Сите цареви ќе му се поклонат,
сите нации ќе му служат.

Тој ќе го ослободи вресканиот сиромашен човек
и беда што не наоѓа помош,
тој ќе има штета за слабите и сиромашните
и ќе го спаси животот на неговиот беден.

Од евангелието на Исус Христос според Марко 6,45-52.
Откако пет илјади луѓе беа задоволни, Исус им нареди на учениците да се качат на чамецот и да му претходат на другиот брег, кон Витсаида, додека тој ќе ја разгори толпата.
Штом ги отпушти, се качи на планината за да се моли.
Кога дојде вечер, чамецот беше среде морето и тој беше сам на копно.
Но, кога ги виде сите уморни во веслање, затоа што имаа ветер против нив, веќе кон последниот дел од ноќта тој отиде кон нив шетајќи по морето и сакаше да ги надмине.
Тие, кога го видоа како оди на море, мислеа: „Тој е дух“, и тие почнаа да викаат,
затоа што сите го виделе и се мачеа. Но, тој веднаш им зборуваше и им рече: „Ајде, јас сум, не плаши се!“
Потоа влезе во чамецот со нив и ветрот запре. И тие беа енормно изненадени во себе,
затоа што тие не го разбраа фактот на лебовите, нивните срца се зацврстуваа.