Денешното евангелие 2 април 2020 година со коментар

Од евангелието на Исус Христос според Јован 8,51: 59-XNUMX.
Во тоа време, Исус им рекол на Евреите: „Најсигурно ти велам, ако некој го задржи мојот збор, тој никогаш нема да види смрт“.
Евреите му рекоа: 'Сега знаеме дека имаш демон. Абрахам умре, како и пророците, а вие велите: „Кој го држи мојот збор, никогаш нема да ја познае смртта“.
Дали си поголем од нашиот татко Авраам, кој почина? Пророците се исто така мртви; кој се преправаш дека си? ».
Исус одговори: „Ако се славам себеси, мојата слава немаше да биде ништо; кој ме велича е мојот Татко, за кого велите: „Тој е нашиот Бог!“,
и вие не го знаете тоа. Но, јас го познавам. И ако реков дека не го познавам, би бил како тебе, лажго; но јас го познавам и го чувам неговиот збор.
Татко ти Авраам се радуваше со надеж дека ќе го види мојот ден; го виде тоа и се радуваше за тоа ».
Евреите тогаш му рекоа: „Уште немаш педесет години и дали си го видел Авраам?“
Исус им одговори: „Јас најверно ви велам, пред да биде Авраам, јас сум“.
Потоа собраа камења за да ги фрлат кон него; но Исус се скри себеси и излезе од храмот.

Свети Гертруд од Хелфта (1256-1301)
завој калуѓерка

Хералд, Книга IV, СК 255
Му ги нудиме на Господа нашите сведоштва за loveубовта
Веднаш штом ќе прочитаме во Евангелието: „Сега знаеме дека имате ѓавол“ (Јн. 8,52:XNUMX), Гертруда се пресели во длабочината на повредата што му беше направена на нејзиниот Господ и не можеше да поднесе дека саканиот на нејзината душа беше толку незаслужено навреден, му ги рече овие зборови на нежност со најдлабокото чувство на своето срце: „(…) сакан Исус! Ти, мојот врховен и единствен спас! “

И нејзиниот lубовник, кој според неговата добрина сакаше да ја награди, како и обично, на вишок начин, со благословената рака и ја зеде брадата и со нежност се наведна кон неа, оставајќи му да падне во увото на душата со бесконечен шепот. слатки овие зборови: „Јас, твојот Творец, твојот Откупител и твојот overубовник, низ маката на смртта, те барав по цената на целото мое блаженство“. (...)

Затоа, да се трудиме, со сета желба на срцето и душата, да му понудиме на Господ сведоци на loveубовта секогаш кога ќе почувствуваме дека тој е повреден. И ако не можеме да го сториме тоа со истиот жар, да му понудиме барем волја и желба на овој жар, желба и loveубов на секое суштество кон Бога и имаме доверба во неговата дарежлива добрина: тој нема да ја презира скромната понуда на своите сиромашни, туку, според богатството на неговата милост и неговата нежност, тој ќе ја награди далеку над нашите заслуги.