Вика од Медјугорје: Дама ми кажа за нејзиниот живот

Јанко: Вика, барем ние кои сме блиски до вас, знаеме дека Пресвета Богородица ви кажа за нејзиниот живот, препорачувајќи да го напишете.
Вика: Ова е точно. Што би сакале да знаете?
Јанко: Посакувам да ми кажеш нешто поконкретно.
Вика: Во ред. Навикнати сте сега! Ајде, постави ми прашања.
Јанко: Во ред. Па, кажи ми: на кого Госпоѓата Our го кажа животот
Вика: Колку што знам, сите освен Мирјана.
Јанко: Дали на сите им кажавте истовремено?
Вика: Не знам точно. Мислам дека започна малку порано со Иван. Тој направи поинаку со Марија.
Јанко: Од што заклучуваш?
Вика: Па, Мадона не tell кажа за нејзиниот живот кога се појави во Мостар [таму ја научи професијата фризер], но само кога беше во Меџугорје.
Јанко: Како дојде?
Вика: Така беше, како што сакаше нашата дама.
Јанко: Во ред. Прашав секој од вас пет за ова. Дали сакате јас да бидам попрецизен?
Вика: Секако дека не! Ми се допаѓа ако зборувате што е можно повеќе; подоцна ми е полесно.
Јанко: Еве, ова. Според, како што вели Иван, Дама започнала да му раскажува за неговиот живот на 22 декември 1982 година. Тој вели дека тоа му го кажал во два периода и дека престанал да го раскажува за тоа на денот на Педесетница, 22 година. Наместо тоа, тој започна со да го кажам на 1983 јануари 7 година. Во Иванка тоа го кажуваше секој ден, до 1983 мај. Наместо тоа, со малиот Јаков застана малку порано; но тој, не знам зошто, не сакаше да ми го каже точниот датум. Со Марија застана на 22 јули [17]. Со тебе, тогаш, како што знаеме, различно е. Тој започна да ти го кажува заедно со другите, на 1983 јануари 7 година; но тогаш, како што велиш, тој сè уште продолжува да ти го кажува. Наместо тоа, тоа го стори на одреден начин со Марија.
Вика: Марија ми кажа нешто, но не ми е сосема јасно.
Јанко: Тој told кажа само кога беше присутен со вас, на настапи во Меџугорје. Од друга страна, за време на аперациите што ги направи во Мостар и кои обично се одвиваа во францисканската црква, Пресвета Богородица само со себе се молеше за преобразување на грешниците. Тој го направи ова и ништо друго. За време на настапите во Меџугорје, таа накратко ќе и ’каже што ти кажала кога не била таму; дури подоцна тој продолжи да tell го раскажува својот живот, заедно со вас.
Вика: Што можеме да сториме! Нашата дама има свои планови и прави математика.
Јанко: Во ред. Но, дали дама ти кажа зошто го прави ова?
Вика: Па, да. Дама ни рече да поправиме добро она што ни го кажа и да го запишеме. И дека еден ден би можеле да им кажам и на другите.
Јанко: Дали тој дури ти рече да го напишеш?
Вика: Да, да. Тој исто така ни го кажа ова.
Јанко: Иван рече дека му рекол дека не треба да пишува, но исто така го напиша и она што е најважно. И којзнае што е.
Вика: Па, тоа не е ништо од неговиот бизнис. Иванка, од друга страна, напиша сè на посебен начин.
Јанко: Иванка вели дека токму нашата дама предложи конкретно, шифрирано пишување на неа, и таа напиша на сè на овој начин. Ова е многу интересно за мене. Неколку пати се обидов да го откријам овој метод на некој начин, но не успеав. Ја замолив Иванка да ми покаже барем од далечина, но таа ми одговори дека Дама не ни дозволува ниту ова. Тој вели дека дури и не знае дали еден ден ќе го дозволи тоа и што на крајот ќе направи Мадона со сето ова.
Вика: Што можеме да сториме за тоа? Во догледно време, Дама ќе се грижи за сè.
Јанко: Се согласувам со ова. Но, наместо тоа е чудно што Мадона за вас сè уште продолжува да го раскажува нејзиниот живот.
Вика: Па, точно е. Тоа е нешто што се однесува само на неа; Јас не разбирам зошто ниту, но Дама знае што прави.
Јанко :. Колку ќе трае оваа приказна?
Вика: Ова дури и не го знам. Се осмелив да ја прашам Мадона, како што сугериравте, но таа само се насмевна. Не би го прашал лесно втор пат ...
Јанко: Не мора повеќе да го прашувате. Би сакал да знам дали го пишуваш тоа што ти го кажува секој ден.
Вика: Да, само секој ден.
Јанко: Дали го напишавте и она што ти го рече, кога се појави на возот по Бања Лука?
Вика: Не, не. Тој пат не ми кажа ништо за неговиот живот. Исто така ви ја покажав тетратката каде што пишувам.
Јанко: Да, но само од далеку и капакот! Само да ме задееш со таа тетратка ...
Вика: Па, што можам да направам? Повеќе од тоа не ми е дозволено.
Јанко: Што ќе се случеше ако ми го дадевте?
Вика: Не знам. Јас воопшто не размислувам за ова и сигурен сум дека не сум во право.
Јанко: Дали наместо тоа мислите дека еден ден ќе ви биде дозволено да го дадете?
Вика: Мислам така; Јас сигурно ќе. И ти ветив дека ќе бидеш првиот што ќе му го покажам.
Јанко: Ако сум жив!
Вика: Ако не си жив, не ти требаше.
Јанко: Ова е умна шега. На неа мора да има напишано неколку интересни работи. Тоа е нешто што се случува со вас 350 дена; секој ден парче; толку долга линија на песни!
Вика: Јас не сум писател. Но, видете, сè што знаев дека го напишав тоа како можев.
Јанко: Имате ли друго што да ми кажете за тоа?
Вика: Засега, не. Ти реков сè што можам да ти кажам.
Јанко: Ах да. Сè уште има една работа што ме интересира.
Вика: Кој?
Јанко: Што ја прашувате Дама сега дека таа, како што велите, зборува само за нејзиниот живот?
Вика: Па, ве замолувам да ми објасните некои работи.
Јанко: Дали има и некои нејасни работи?
Вика: Секако дека има! На пример: ми објасниш нешто со помош на споредба. И не ми е секогаш јасно.
Јанко: Дали се случува и ова?
Вика: Па, да. Дури и неколку пати.
Јанко: Тогаш ќе излезе нешто навистина интересно!