Чудото од исцелувањето на малата Ана Терадез. Бог го победува злото.

Ова сведоштво ни дава надеж, каде што имаше само обесхрабрување и очај, животот процвета благодарение на верата во нашиот Господ. Вистинско чудо.

Кога се родила малата Ана, радоста што ја имал во семејството набрзо била заменета со болката од болеста која била навремено дијагностицирана. Имаше сложено име Еозинофилна хетеропатија. Тоа беше автоимуна болест, па девојчето не можеше да асимилира ниту еден протеин.

Храната и беше отров, алергична на практично сè, се хранеше преку туба хируршки вметната во стомакот, со синтетичка формула.

На тригодишна возраст, Ана беше голема колку деветмесечно бебе, само чудо можеше да ја спаси.

Лекарите, откако направиле се што можеле, се откажале и кога Ана наполнила три години ја испратиле дома. Тие само требаше да чекаат да дојде смртта.

Родителите на Ана биле жестоки христијани, но сепак имале многу предрасуди за чудесните исцелувања. Во очајот во кој беа, бараа каков било начин да ја смират таа неподнослива болка. Тие беа гладни за зборот на БОГ.

Приликата сакаше бабата, една вечер, да извади од парче мебел стара правлива кутија на проповедник, извесен Ендрју Ваморк.

Слушајќи ја проповедта, родителите на Ана духовно се зајакнаа. Тие црпеа храброст од тие зборови на вера. Чудно е што следниот ден дознале дека проповедникот е токму во нивниот град и тоа го сфатиле како знак.

Кутрата Ана се бореше меѓу животот и смртта во болнички кревет, и дадоа можеби три дена живот, нејзините родители сè уште бараа согласност да ја однесат таму каде што беше проповедникот.

Тогаш мајката на Ана, откако непрестајно се молела, прашала А Дио да и даде знак, ако во нејзината бескрајна добрина, решила да направи чудо. Имаше три прекрасни визии, во едната малата Ана среќно возеше на црвен трицикл, во другата одеше на училиште со убав зелен ранец на рамениците. Во последното, тој ја виде раката на Ана во раката на нејзиниот татко додека ја шеташе по патеката.

Солзи радосници течеа по лицата на родителите на Ана додека нивните молитви и молитвите на проповедникот беа одговорени.

Откако ја одведоа Ана кај проповедникот, следеа посебни молитви и до денес, две од тие прекрасни визии се остварија. Најслатката Ана полека почна да се подобрува, се врати дома на свои нозе на задоволство на сите. Ништо не е невозможно да се БОЖЕ, злото може да се победи со голема вера.