Приказната на Дајан пациентката со рак „Молитвата ми помогна кога ми рекоа дека имам само 2 месеци живот“
Ова е приказна за Diane, 63-годишна пациентка од рак на која лекарите и рекле дека и останале уште само 2 месеци живот. Две години подоцна, жената раскажува како ѝ бил животот, емоциите што ги доживувала секој ден, групите за поддршка и блискоста на нејзиното семејство и молитвата.
Без сите овие елементи, Дајан веројатно би се откажала, но за неа животот е скапоцен подарок и што ако Дали веруваш можете да ја промените вашата трагична судбина или да го живеете она што ви останува во потполност.
На Дијана и е дијагностицирана стадиум IV метастатски рак на белите дробови во 2013. Во јули истата година започна 3 циклуси на хемотерапија. Од тој ден научи да живее во моментот и никогаш да не губи надеж. Отпрвин не ја доведе во прашање дијагнозата на лекарите, кои само и дадоа Стар 2 месеци. Но, со текот на времето почна да верува дека секој може да згреши.
Отприлика во тоа време тој почна да излегува со дегрупи за поддршка, луѓе со надежен и позитивен став. Дури и знаејќи дека со сите нив животот бил нефер, продолжија со насмевка и секогаш меѓусебно охрабрувајќи се.
Емоциите и поддршката од семејството
Порано Оди во кревет, сетете се на секој проживеан момент од денот. Научи да да цениме малите нешта, од читање весник до изгрејсонце. Научи со текот на времето да го отвори ea да комуницира со другите, да ги слушаат нивните потреби и да им се доверат на своите. Во целото време не застана ниту еден момент да се молатзатоа што цврсто верува во Бога.
Нешто посебно се случува кога ќе се разболите. На луѓе тие го менуваат својот однос кон вас. Или станете атенти и присутни или тие бегаат Улица. Дајан ја открила сосетката со која едвај разменила добро утро, подготвила ручек и пазарувала, а воедно и долгогодишни пријатели да исчезне во воздух и веќе не одговарај на телефон.
La семејството останува за жената секогаш непоколеблива поддршка, оној на кој секогаш може да смета и кој му ги исполнува деновите со радост и нормалност.
Дури и ако по природа Дајан е жена вознемирен, научи да не се грижи за смртта, туку да ужива во се. Штом почнала да се чувствува подобро, ја искористила приликата оди и се одржува во форма и на негово изненадување открил дека колку повеќе време поминувало, толку подолг е патот по кој патувал.
Во слободното време се посветува на слика, хоби кое почнал почесто да го практикува по пензионирањето. Тоа и помага отуѓени од светот и да се опуштите. Дајан до денес е грата за тоа што и се случило затоа што ја научила ценете го животот.